Μπορεί να μην έχει άδικο ο Δήμου, αλλά πάρα ταύτα πήγα στην τοπική συγκέντρωση – πέρα από το στρατηγικό όφελος υπάρχει και η πιεστική ανάγκη αντίδρασης.
Βρήκα καμιά σαρανταριά «πολίτες», συμπαθητικές φάτσες, αμήχανα κοιταζόμαστε μέχρι να βρούμε ο καθένας έναν γνωστό να πιάσουμε κουβέντα. Τα καφέ στο Λιστόν παραδίπλα γεμάτα. Τα παιδάκια άναβαν κεριά και το άρωμα του αντικουνουπικού απλώθηκε στο Πεντοφάναρο. Σταθήκαμε ήσυχα περίπου δύο ώρες. Πέρασε ο Δήμαρχος, κάτι τοπικά στελέχη, και όταν κατά τις 9, και ενώ είχε πλέον σχεδόν διαλυθεί η μάζωξη, εμφανίστηκε και η Βουλευτής (με απαστράπτοντα εμπριμέ) αποφάσισα να φύγω.
Πρέπει να υπάρχει κάτι άλλο που να μπορεί να κάνει κανείς. Ιδίως όταν είναι βέβαιο πως ακόμη και όταν σβήσει η τελευταία φωτιά δεν θα έχουμε τελειώσει και κάθε μελλοντικό καλοκαίρι θα είναι ύψιστου κινδύνου.
Μετά από σθεναρή αντίσταση πολλών ετών ζήτησα πιστωτική κάρτα, καταγοητευμένη από το “Incubus” του Leslie Stevens. Δεν υπήρχε άλλος τρόπος να αποκτήσω την ασπρόμαυρη μπεργκμανότροπη ταινία τρόμου, όπου πρωταγωνιστεί ο “Captain Kirk” William Shatner ερμηνεύοντας το ρόλο του – όπως όλοι οι συντελεστές – σε άπταιστη Εσπεράντο.
Το Incubus είναι μια όχι μόνο για τους παραπάνω λόγους καταραμένη ταινία – είχε θεωρηθεί χαμένη από τον ίδιο τον δημιουργό της, μέχρι που μια κόπια βρέθηκε στην παρισινή Cinémathèque Française. Εκ των ηθοποιών, ο ίδιος ο δαίμων Milos Milos (εκ του Μιλόσεβιτς), αυτοκτόνησε το 1966, αφού δολοφόνησε την εν διαστάσει σύζυγο του Μίκυ Ρούνεϊ, ενώ κατά το ίδιο έτος αυτοκτόνησε επίσης η Ann Atmar, που είχε τον ρόλο της άτυχης αδελφής του Shatner. Ωστόσο δεν ίσχυσε για όλους τους συντελεστές η γρουσουζιά εκείνη τη χρονιά: ο ίδιος ο Shatner βρήκε στο Σταρ Τρεκ το ρόλο που θα τον καθιέρωνε, και ο κινηματογραφιστής Conrad Hall προτάθηκε για πρώτη φορά στην καριέρα του για το Όσκαρ, βραβείο που θα κέρδιζε 3 φορές στο μέλλον.
Προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου πως ένας τόσο οφφ σκοπός (εσπεράντο;) αγιάζει ηθικά την οικειοθελή ένταξη στα βαμπιρικά τραπεζικά αποθέματα και τη φημολογούμενη μετέπειτα παντοτινή εξάρτηση από το πλαστικό χρήμα. Αν δεν φτάσει η δικαιολογία, χμ. Think shoes.
Όπως τα γκάτζετ που περιγράφουν τη διάθεσή σου σήμερα:Seascape with Machine Gunfireτου Marc Dennis.
Mέσω Giornale Nuovo. Κήγουωρντς θέρος, θερίζω, Ξέρξης, USS Indianapolis, φαινόμενο θερμοκηπίου και άλλα ασυνάρτητα, όλα μαζί.
