return to nowhere
(Βαλέρια;)
(Valeria remembered, Conan OST)
Γμτ ξεκίνησε η επανάσταση στο νησί και πάλι δεν πήρα είδηση; Αναρωτιέμαι αν είναι η φράξια που κάθεται στου Ζήσιμου, ή αν είναι τίποτε φρη σπίριτς απ’ την Άνω Κορακιάνα. Μιλάμε σοβαρή δημοσιογραφία η κα Σμιθ. Άντε να μαζεύουμε τους άλλους που θα αρχίσουν να λένε πάλι για συνωμοσίες και βαλτά δημοσιευματα. Απελθέτω απ’εμού.
Και τι. Θα είμαστε μόνοι μας μετά 100.000 νοματαίοι;
Update: και βίντεο στο ΜπιΜπιΣί. Επιτέλους είδα τον Harry οφ Κόρφου, είδα και έναν γνωστό ως λαϊκή βάση του κινήματος και το απόγευμα θα πάω βόλτα από κει για κοργιονάρισμα. Παρεμπιπτόντως, το νοσοκομείο που δείχνουν υπό κατασκευή είναι το *νέο* κτήριο που χτίζεται εδω και 300 χρόνια. Μορ ορ λεςς.
Αχ, ώρα να διακοπεύσω και γω, πριν μου φύγει το καλοκαίρι. Σε όσους παραμείνουν στις επάλξεις, γενναίοι και μάγκες στο κάλεσμα των εργασιακών υποχρεώσεων Αύγουστο μήνα, αφιερώνω τους υπερήρωες του Mother Jones.
Καλόν Αύγουστο σε όλους, χωρίς τα περσινά.
From: info@helion.gr
Date: Τρίτη, 15 Ιουλίου 2008
Αγαπητέ κε Ν.,
δεν προτίθεμαι να απαντήσω στο ερωτηματολόγιό σας, διότι δεν εξασφαλίζεται η ανωνυμία του ερωτηθέντος, πράγμα που βρίσκω εξαιρετικά αντιδεοντολογικό. Ιδίως όταν, οσό καλή και να είναι πιθανώς η πρόθεσή σας, ουσιαστικά διεξάγετε ένα φακέλωμα πολιτικών φρονημάτων.
Με τιμή
helion του Ασάρωτου Οίκου
Ψέμματα είπα. Ο βασικός λόγος που δεν απάντησα είναι πως από την ημέρα που έλαβα το πρώτο μέηλ του ανωτέρω κυρίου προσπαθώ να καθορίσω που ακριβώς βρίσκομαι στην κλίμακα του αριστερά ένα ως του δεξί δέκα ∙ κάτι κακά ξημερώματα ξυπνώ φασίστας και ως το βράδυ η @#$% η ζωή με κάνει αντικαθεστωτική, άλλες πάλι ξυπνώ χαρούμενη ανάρχα μέχρι το γραφείο να με επιστρέψει χίτλερ έτοιμο για αποτρίχωση μύστακος.
Αναρωτιέμαι πάντως πόσοι μπλόγκερ να απάντησαν αφελώς σε αυτό το μέηλ με συμπληρωμένο το .doc, προσφέροντας ταύτιση μπλογκ, ονόματος, πολιτικών ιδεών και εισοδήματος – και πως ένα “ανεξάρτητο σοσιαλιστικό περιοδικό” δεν αντιδρά πλέον αλλεργικά σε τέτοιου είδους συλλογή στοιχείων, όσο χρήσιμα εργαλεία και να είναι αυτά. Αφέλεια και αυτό;
Update: καλά που υπάρχουν άνθρωποι που δεν χρειάζονται δεύτερο μέηλ όπως εγώ για να δυσανασχετήσουν.
Δεν ξέρω αν έφταιγε ο πυρετός, αλλά αυτό το τραγούδι σε γλώσσα Μόρντορ μου άρεσε πολύ χτες. Και το μελαχροινό ξωτικό επίσης. Το ψήφισα 3 φορές πριν πέσω ξερή.
Aranıyor sahibi ruhumun
Tam yerine mi düştüm
Direniyor, direniyor, direniyor
Ράδιο χέλι, λίγη Adele αφιέρωση σε όσους φιλ έμαθαν πως αξιοπρέπεια έχει και ο ηττημένος, αν έχει αγαπήσει αρκετά – και άλλες τινές του ατυχούς έρωτος ηρωικές παρηγοριές.
Παρεμπιπτόντως, καιρό είχα να ακούσω τέτοια σόουλ. Tο τοπικό ράδιο των επιτυχιών μας έχει ρίξει σε κώμα με τις μονότονες οιμωγές της Αλίσια, λες και άλλες δεν ερωτεύτηκαν ποτέ, έβερ, τελεία και παύλα.
Θενκς Μ*
Powered by WordPress