Τα μάτια μου προσπαθούν να συλλάβουν το λοξό φως, τις βαθιές σκιές, το χλωρότατο πράσινο, την εξαιρετική ευκρίνεια που μαντεύω πίσω από το αστιγματικό πέπλο. Κάπως έτσι.

Στον ελαιώνα καταλαβαίνεις πως γίνεται να χαθείς για μια εικοσαετία στο νησί.

Ο αισθητικός τρόπος που βλέπουμε τη φύση είναι σε μεγάλο βαθμό νεώτερο φαινόμενο – σε ένα τοπίο όπως στη φωτό πριν από εκατό χρόνια πιθανώς να ήξερα να αναγνωρίσω όλα τα δέντρα, τη χρήση τους, τα όρια των ιδιοκτησιών και τα χούγια κάθε ιδιοκτήτη. Η αλήθεια είναι πως δεν θα ήθελα να ζήσω σε άλλους αιώνες, τουλάχιστον όχι στο παρελθόν. Ασθένειες, φτώχεια, δεισιδαιμονίες, κοινωνική ανισότητα και περιορισμοί – σκέφτομαι εδώ στην πολυθρόνα μου στο δυτικό ημισφαίριο του 21ου τι σόι σκληροτράχηλοι άνθρωποι ήταν οι πρόγονοί μου που τα άντεξαν όλα αυτά; Μερικές φορές όμως αναρωτιέμαι, αν είχα γεννηθεί έναν αιώνα πίσω, αν θα με αποζημίωνε αυτή η ανέγγιχτη φυσική ομορφιά σχεδόν παντού για έναν πιθανώς πρόωρο θάνατο από, ξέρωγω, πονόδοντο;

Ράδιο χέλι, λίγη Adele αφιέρωση σε όσους φιλ έμαθαν πως αξιοπρέπεια έχει και ο ηττημένος, αν έχει αγαπήσει αρκετά – και άλλες τινές του ατυχούς έρωτος ηρωικές παρηγοριές.

Παρεμπιπτόντως, καιρό είχα να ακούσω τέτοια σόουλ. Tο τοπικό ράδιο των επιτυχιών μας έχει ρίξει σε κώμα με τις μονότονες οιμωγές της Αλίσια, λες και άλλες δεν ερωτεύτηκαν ποτέ, έβερ, τελεία και παύλα.
Θενκς Μ*

(Προς επισκέπτες που φτάνουν εδώ μέσω press-gr, το οποίο με εκπληκτική προπέτεια αναδημοσίευσε το δελτίου τύπου περί ελέυθερης έκφρασης στο διαδίκτυο: καλώς ήρθατε, αλλά δεν προσφέρει τερπνά και διεγερτικά σκάνδαλα αυτό εδώ το μπλογκ – παρεκτός αν θεωρείτε (όπως και γω) σκάνδαλο τη σπατάλη χρόνου και bandwidth για ομφαλοσκοπήσεις και άσκοπες παρατηρήσεις. Προχωρήστε στο διάδρομο, αλλιώς καθήστε ενώ ξεκινώ με το παντελώς άσχετο, τ’ ορκίζομαι, ποστ μου.)

Περί Σηπίας

Πανούργος εστί την φύσιν η σηπία
των θηρατών κλέπτουσα την κακουργίαν.
Εμεί γαρ απόσφαγμα τοις ρείθροις μέλαν,
και λαμβάνει την όψιν ενδύσα γνόφον
και τέρπεται θηρώσα την σωτηρίαν
αλλά σκόπει μη ζώσαν εις χείρας λάβοις.

Η σηπία του Μανουήλ Φιλή (1275-1345) προέρχεται από το έργο «Του σοφoτάτου Φιλή, στίχοι ιαμβικοί περί ζώων ιδιότητος», που, όπως λεει και ο τίτλος του, περιγράφει σε στίχο ιαμβικό δωδεκασύλλαβο την όψη και τη συμπεριφορά των ζώων. Η εικόνα προέρχεται από μια έκδοση γαλλική του 18ου αιώνα, την οποία ψάρεψα από τη Βρετανική Βιβλιοθήκη, πριν κλείσει άστοργα την πόρτα της στους περιηγητές των ηλεκτρονικών της αρχείων. Τη συγκεκριμένη έκδοση συνυπογράφει ο Angelo Vergetio ως γραφέας, ενώ ενδεικτικό μου φαίνεται πως δεν κατάφερα να βρω ακόμη το όνομα της κόρης του, που το εικονογράφησε με τόση επιδεξιότητα.
Ελπίζω μια ημέρα να βρεθεί ένα ανάτυπο στα χέρια μου.

Και άλλο meme, ας όψεται ο φίλος Schottkey.
Παρακάτω οι όροι, με μια ελαφρά παραλλαγή:

1. Μπαίνεις στο wikipedia.
2. Αναζητάς την επιλογή “random article” (πάνω αριστερά). Πατάς μια φορά. Το λήμμα που θα βγει είναι το όνομα της μπάντας σου.
3. Πατάς άλλη μια φορά το “random article”. Το λήμμα που θα βγει είναι ο τίτλος του άλμπουμ της μπάντας σου.
4. Πατάς “random article” άλλες έντεκα φορές. Τα λήμματα που θα βγουν είναι το track list του άλμπουμ.
5. Πας στο “explore the last seven days” του Flickr. Η τρίτη εικόνα, ό,τι και να δείχνει, είναι το εξώφυλλο του άλμπουμ σου.

Λοιπόν, η helion productions © έχει την τιμή να παρουσιάσει σε πρώτη παγκόσμια τους The Last Poets ©, που στο παρθενικό τους άλμπουμ-αποκάλυψη με τίτλο Red Rose Forest © θυμίζουν έναν ηλεκτρονικό Cave, τον Philipp Glass σε ανήσυχη μέρα ή ακόμη έναν Joe Strummer με επιρροές Brian Eno και Aphex Twin (γλουπ). Φυσικά είναι όλοι τους παίδαροι με έναν επαναστατικό, ακαλλωπιστο τρόπο, αλλά πολύ σεμνά παιδιά, γι’ αυτό και δεν βγήκαν εξώφυλλο.

Τρακλίστινγκ:
1. Thad A. Eure
2. Danny Breaks
3. Constance of Toulouse
4. Baron Heneage
5. Powelliphanta Lignaria Johnstoni
6. Gschnaidt
7. Ícaro Passos de Oliveira – αυτό είναι τσίλλ άουτ
8. Einar Olav Skogholt
9. Destructotherapy – αυτό πάλι όχι.
10. Saint-Pierre Airport
11. The Last Time I Saw Maris

Oneiros (και συ για λόγους εκδίκησης), Σραόσα και Ρακάσα, και όποιος άλλος θέλει: η μουσική σκηνή αναμένει.

Τι μ’ ωφελούν οι άνοιξες. Γκουχ.
Mόλις σήμερα συνειδητοποίησα χάρη στην αναιδή λιακάδα έξω πως μπήκε ο Μάρτης. Τις τελευταίες εβδομάδες ανοίγω καινούργια βιβλία να διαβάσω και τα κλείνω μετά τις πρώτες 40 σελίδες, από έλλειψη ενδιαφέροντος. Κρατώ την ενημέρωση στο μίνιμουμ, η επικαιρότητα με απελπίζει και δήλωσα από τώρα στην Κόρη πως, όταν μεγαλώσω, σκοπεύω να γίνω μια από τις γριές με τον ανθρωποδιώχτη, αυτές που ταίζουν τις γάτες και τα περιστέρια. Γκρρρ.

Η κακομοιριά εκτείνεται παντού- τα κείμενα δεν στρώνουν, οι σάλτσες δεν δένουν και ούτε καν τα memes δεν μου κάθονται με τη μία, όπως αποδείχτηκε όταν πήγα να απαντήσω στην πρόσκληση του Όνειρου για το 123. Κοντά μου ήταν (και σκονιζόταν, μη νομίζετε) το «Dictionary of the Khazars» του Milorad Pavic. Δυστυχώς στη συγκεκριμένη σελίδα αναγράφει μόνο έναν τίτλο The Green Book – Islamic sources on the Khazar question. Τζίφος.

Κοιτάμε παρακάτω, αριστερότερα συναντούμε ντάνα, με πάνω-πάνω δανεικό Fernando Pessoa σε αγγλική μετάφραση (γεια σου D.!). Στη σελίδα 123 το ποίημα «I devote my higher mind to the ardent» είναι ευγενές και υψηλόφρον, αλλά εξαντλείται οικονομικότατα σε μια μόνο φράση. Ο από κάτω Ουμπέρτο Έκο θα μας σώσει – πυκνός, λαλίστατος, δεν μπορεί. Και όντως: «Με το βήμα του κάβουρα», Εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα, σελ. 123, προτάσεις 6-8 και περί Μεγάλου Αδελφού η κουβέντα:

«… Είναι το Πανόπτικον του Μπένθαμ, όπου πλήθος φρουροί παρατηρούν, απαρατήρητοι και αόρατοι, έναν και μόνο καταδικασμένο. Αλλ’ αν στο μυθιστόρημα του Όργουελ ο Μεγάλος Αδελφός ήταν μια αλληγορία για τον Πατερούλη Στάλιν, σήμερα ο Μεγάλος Αδελφός που μας παρατηρεί δεν έχει πρόσωπο και δεν είναι ένας, είναι το σύνολο της παγκόσμιας οικονομίας. Όπως και η Εξουσία του Φουκώ, δεν είναι μια αναγνωρίσιμη οντότητα, αλλά είναι το σύνολο μιας σειράς κέντρων που δέχονται το παιχνίδι και αλληλοϋποστηρίζονται, σε σημείο ώστε, όποιος κατασκοπεύει από ένα κέντρο εξουσίας τους άλλους να ψωνίζουν σ’ ένα σούπερ μάρκετ, θα κατασκοπευτεί με τη σειρά του όταν θα πληρώνει το ξενοδοχείο με την πιστωτική του κάρτα.»

(Δεν μπορώ παρά να συνεχίσω με τις αποφθεγματικές προτάσεις, με τις οποίες κλείνει την παράγραφο: «Όταν η Εξουσία δεν έχει πια πρόσωπο, γίνεται ανίκητη. Ή τουλάχιστον, είναι δύσκολο να την ελέγξεις.»)

Πάλι θα λειτουργεί κάποιο σούπερστρινγκ τύχης και αναγκαιότητας στη γειτονιά. Μέσα στο κλίμα των ημερών είναι το απόσπασμα, και ας είναι από τις πιο κοινότοπες, σε σημείο μονοτονίας πια, αναφορές το οργουελικό 1984.

Paytime. To meme 123 κυκλοφορεί εδώ και κάμποσες ημέρες στο ελληνόφωνο νετ με τους εξής κανόνες:
1. πιάνουμε το βιβλίο που βρίσκεται πιο κοντά μας αυτή τη στιγμή
2. το ανοίγουμε στη σελίδα 123 (αν είναι μικρό, παίρνουμε το επόμενο κοντύτερα σε μας, που έχει τουλάχιστον 123 σελίδες)
3. βρίσκουμε την πέμπτη πρόταση
4. αντιγράφουμε τις επόμενες τρεις, δηλαδή την έκτη, έβδομη και όγδοη και
5. βρίσκουμε άλλους πέντε ατυχείς να τους πασάρουμε το παιχνίδι

Οι ατυχείς στην περίπτωση αυτή είναι ο Schottkey (για λόγους εκδίκησης), ο Kuk (επειδή έτσι), η Ωραία Κοιμωμένη Μορ (ξύπνα, λέμε;), ο χόουμλεςς περιπλανώμενος πλέον Άλμπεριχ αν ακούει , και εις επιλαχών εκ των Σραοσορακάσηδων (επειδή ζηλεύω που κείνους τους πιάνει η άνοιξη).

Εικόνα: Ο Όργουελλ του Andy MacDonald από αυτή την ωραιότατη συλλογή, που αξίζει οπωσδήποτε μίαν επίσκεψη, και που τη βρήκα μέσω του Απαγορευμένου Πλανήτη.

Ακολουθεί δελτίο τύπου της ομάδας freebloggers και της πρωτοβουλίας digitalrights.gr σχετικά με τις διαρροές για την επικείμενη νομοθετική ρύθμιση της ελεύθερης έκφρασης στα blogs και το διαδίκτυο, μέσω του Αστέρη:

Αθήνα, 2 Μαρτίου 2008

Τις τελευταίες ημέρες παρακολουθoύμε με ανησυχία τη διαρροή στον Τύπο, με αφορμή τη γνωστή υπόθεση του blog press-gr, σχεδίων της κυβέρνησης για τη νομοθετική ρύθμιση της έκφρασης στο διαδίκτυο. Οι προθέσεις αυτές, αν ισχύουν με τον τρόπο που δημοσιοποιήθηκαν (συμπυκνώνονται σε έναν πρωτόγνωρο για τα διεθνή δεδομένα περιορισμό τής ανώνυμης/ψευδώνυμης έκφρασης μέσω ιστολογίων), πλήττουν θεμελιακά δικαιώματα κάθε πολίτη, δυνητικού χρήστη του διαδικτύου, παγιωμένα στη συνείδηση της ελληνικής κοινωνίας, αναγνωρισμένα από το Σύνταγμα της Ελλάδας αλλά και από το διεθνές δίκαιο. Οι διαρροές αυτές δεν έχουν μέχρι στιγμής επισήμως επιβαιωθεί, πλην όμως η μη κατηγορηματική διάψευσή τους από την Κυβέρνηση δεν επιτρέπει εφησυχασμό.

Ως Έλληνες πολίτες και bloggers, με διαρκή αγωνία για την ελευθερία της έκφρασης και του Τύπου, στον τόπο μας αλλά και σε όλον τον κόσμο, δηλώνουμε ότι δεν θα ανεχθούμε κανενός είδους ρύθμιση που θα φέρει την Ελλάδα κοντά σε διεθνώς δακτυλοδεικτούμενα μελανά παραδείγματα χωρών που καταπατούν τα ψηφιακά δικαιώματα των πολιτών τους, όπως η Κίνα, η Βιρμανία και η Αίγυπτος. Εξάλλου, υπενθυμίζουμε, εξακολουθεί να εκκρεμεί δικαστικά η υπόθεση blogme.gr, η οποία, ως απόπειρα ποινικοποίησης του απλού υπερ-συνδέσμου (link), μας εκθέτει στην παγκόσμια διαδικτυακή κοινότητα.

Διανύοντας μια εποχή κατά την οποία η ιδιωτικότητα συρρικνώνεται διαρκώς και τα κάθε λογής απόρρητα υποχωρούν σε βάρος των πολιτών, χάριν κρατικών και όχι μόνο σκοπιμοτήτων, και κατά την οποία το άτομο, ως μονάδα, συνθλίβεται από οικονομικά και επικοινωνιακά μεγαθήρια, διατηρούμε την πεποίθηση ότι η διαδικτυακή ανωνυμία ή ψευδωνυμία είναι στοιχειωδώς απαραίτητη εγγύηση για την εξασφάλιση τής ελεύθερης ατομικής έκφρασης, της πληροφοριακής αυτοδιάθεσης και του υγιούς δημόσιου διαλόγου.

Το ισχύον νομικό πλαίσιο επιτρέπει, υπό δικαστικές εγγυήσεις, την ταυτοποίηση ψευδώνυμων ή ανώνυμων χρηστών του διαδικτύου στις περιπτώσεις που τα συνταγματικά κατοχυρωμένα δικαιώματα στην ελεύθερη έκφραση και στην ιδιωτικότητα, σταθμιζόμενα με την ανάγκη προστασίας άλλων σοβαρών έννομων αγαθών, κρίνεται ότι πρέπει να υποχωρήσουν. Το καθεστώς αυτό, σε συνδυασμό με την αυτορρύθμιση των ψηφιακών κοινοτήτων, θεωρούμε ότι είναι επαρκές για την προστασία από έκνομες αντικοινωνικές συμπεριφορές που εκδηλώνονται μέσω του διαδικτύου.

* Επισημαίνουμε ότι η νομοθέτηση εν θερμώ και καθ’ υπερβολή εκθέτει τη νομοθετική διαδικασία για έλλειψη νηφαλιότητας, απροσωποληψίας και ρυθμιστικής συνοχής.
* Υπενθυμίζουμε ότι η κοινωνία των blogs δεν συνιστά κλειστή κάστα για λίγους, με συγκεκριμένα συμφέροντα, αλλά αποτελεί καθρέφτη όλης της κοινωνίας, ανοιχτό πεδίο έκφρασης για οποιονδήποτε πολίτη.

Συνεπώς,

* Καλούμε την κυβέρνηση να δηλώσει σαφώς τις προθέσεις της και να διαψεύσει απερίφραστα όσα είδαν το φως της δημοσιότητας τις τελευταίες ημέρες σχετικά με πρόσθετη νομοθετική ρύθμιση της ελεύθερης έκφρασης στο διαδίκτυο.
* Καλούμε το σύνολο των πολιτικών και κοινωνικών φορέων να λάβουν θέση απέναντι στα σχέδια αυτά και να διατρανώσουν την αντίθεσή τους προς οποιαδήποτε νομοθετική πρωτοβουλία στο μέλλον η οποία θα έχει παρόμοια παράλογα χαρακτηριστικά.
* Επιφυλασσόμαστε για στενή παρακολούθηση του ζητήματος και για ανάπτυξη κάθε μορφής οργανωμένης δράσης (επικοινωνιακής, νομικής, θεσμικής).

Υπογράφουν οι ιδιοκτήτες των blogs,

* http://www.221.gr
* http://argos.wordpress.com
* http://arxediamedia.blogspot.com
* http://chouvi.blogspot.com
* http://www.e-rooster.gr
* http://giaskepsou.blogspot.com
* http://gtziralis.com
* http://histologion-gr.blogspot.com
* http://inlovewithlife.wordpress.com
* http://karounos.gr/blog
* http://krogias.blogspot.com
* http://larisaperivallon.wordpress.com
* http://magicasland.com
* http://metablogging.gr
* http://nassoskappa.blackwhitemag.net
* http://nefelikas.wordpress.com
* http://www.nylon.gr
* http://oneiros.gr/blog
* http://oraelladas.gr
* http://papanotas.wordpress.com
* http://www.perlikos.gr
* http://petcoke.wordpress.com
* http://plagal.wordpress.com
* http://reality-tape.com
* http://rodiat7.blogspot.com
* http://sofianidis.blogspot.com
* http://stefadouros.blogspot.com
* http://voteforliberty.wordpress.com
* http://vrypan.net
* http://ziouzios.blogspot.com

και η πρωτοβουλία digitalrights.gr για τα δικαιώματα του πολίτη στον ψηφιακό κόσμο. Καλούμε όσους bloggers στηρίζουν το κείμενο αυτό να το αναρτήσουν στα ιστολόγιά τους.
Περισσότερες πληροφορίες

* Για την ομάδα freebloggers: Ζαφείρης Καραμπάσης (chocolatehorizon at yahoo.gr), Θωμάς Τζήρος (tom.tziros at gmail.com)
* Για την πρωτοβουλία digitalrights.gr: Αστέρης Μασούρας (asterios at gmail.com)

Το digitalrights.gr αποτελεί κόμβο πληροφόρησης για τα δικαιώματα του πολίτη στον ψηφιακό κόσμο. Μεταξύ άλλων, τα αντικείμενα δράσης περιλαμβάνουν ιδιωτικό απόρρητο (privacy), ανοικτά πρότυπα (open standards), πατέντες λογισμικού, πνευματικά δικαιώματα ψηφιακού περιεχομένου, και ελεύθερο λογισμικό.