Σε αντίστιξη προς τον taflinel, που κοιτά από τα παράθυρα του χειμώνα με καρδιά κλίβανο, αυτός ο αίλουρος, στομωμένος από τον εγκλεισμό, δεν βλέπει πλέον πουθενά.

			Der Panther Im Jardin des Plantes, Paris Sein Blick ist vom Vorübergehn der Stäbe so müd geworden, dass er nichts mehr hält. Ihm ist, als ob es tausend Stäbe gäbe und hinter tausend Stäben keine Welt. Der weiche Gang geschmeidig starker Schritte, der sich im allerkleinsten Kreise dreht, ist wie ein Tanz von Kraft um eine Mitte, in der betäubt ein grosser Wille steht. Nur manchmal schiebt der Vorhang der Pupille sich lautlos auf–. Dann geht ein Bild hinein, geht durch der Glieder angespannte Stille– und hört im Herzen auf zu sein.

Ο Πάνθηρας
Jardin des Plantes, Paris

Το βλέμμα του από των σίδερων το πέρασμα
Τόσο απόκαμε που τίποτε πιά δεν κρατεί.
Λες και υπάρχουν σίδερα χίλια θαρρεί
Και πίσω από χίλια σίδερα κόσμος κανένας.

Των λυγερά ισχυρών βημάτων η απαλή περπατησιά
Που σε μικρότατο κύκλο όλο στρέφει
μοιάζει χορός ρωμαλέος γύρω από ένα κέντρο
όπου μια δυνατή θέληση σε νάρκη στέκει.

Μόνο κάποτε το παραπέτασμα της κόρης
σηκώνεται βουβά – τότε μια εικόνα εισχωρεί ,
Περνά απ’ των μελών την τεταμένη τη σιγή –
Και στην καρδιά μέσα τελειώνει.

To ποίημα είναι του Rainer Maria Rilke, η αδόκιμη μετάφραση δική μου, με σκέτη πληροφοριακή πέρι του περιεχομένου χρηστικότητα.

(πάνω δεξιά) μέσω νετ ακούγεται σαν απο ραδιοφωνάκι, αλλά για αυτήν την εποχή δεν έχω να αφήσω τίποτα καλύτερο παρά ιδιότροπους Jethro Tull και το λαμπερό, χαρούμενα παγανιστικό Ring out great solstice bells.
Δε με νοιαζει που από προχτές μπήκαμε και επίσημα στο χειμώνα, η μακρύτερη νύχτα του χρόνου πέρασε.

			Βίβλος των Κριτών Κεφάλαιο ΙΒ … 4. Συνεκέντρωσεν ο Ιεφθάε όλους τους άνδρας της χώρας Γαλαάδ, επολέμησεν εναντίον της φυλής Εφραίμ και ο στρατός των Γαλααδιτών ενίκησε τους άνδρας της φυλής Εφραίμ οι οποίοι κομπάζοντες έλεγαν: «Πρόσφυγες της φυλής Εφραίμ είσθε σεις οι Γαλααδίται, οι οποίοι κατοικείτε μεταξύ των φυλών Εφραίμ και Μανασσή.» 5. Οι άνδρες Γαλααδ, μετα την νίκην των κατέλαβαν εγκαίρως τας διαβάσεις του Ιορδάνου, αι οποίαι έφερον προς την χώραν Εφραίμ. Οι άνδρες της φυλής Εφραίμ, οι διασωθέντες κατά την μάχην ήλθον εις τας διαβάσεις αυτάς, δια να περάσουν εις την χώραν των και είπαν εις τους φρουρούντας Γαλααδίτας «αφήστε μας να περάσωμεν». Οι Γαλααδίται ερωτούσαν τον καθένα τους˙«μήπως είσαι Εφραθίτης;» Εκείνος απαντούσε˙«όχι». 6. Οι Γαλααδίται έλεγον εις αυτόν˙«ειπέ την λέξιν: Σχιββώλεθ» και εκείνος έλεγον «Σιββώλεθ»˙ διότι δεν την επρόφερεν ορθώς. Έτσι οι φρουροί Γαλααδίται συνελάμβανον τον κάθε Εφραιμίτην και τον εφόνευον εις τα περάσματα αυτά του Ιορδάνου. Κατά τον πόλεμον εκείνον εφονεύθησαν σαράντα δυο χιλιάδες Εφραιμίται.

Χάριν αντιπαραβολής : Ένα Shibboleth του εικοστού αιώνα:
Τον Οκτώβρη του 1937, χιλιάδες Αϊτινοί εκτελέστηκαν και οι σωροί τους πετάχτηκαν στον Ατλαντικό, μετά από διαταγή του δομικικανού δικτάτορα Ραφαέλ Τρουίγιο. Όταν δημιουργήθηκε το σύνορο μεταξύ των δύο χωρών, οι Αϊτινοί έγιναν «ξένοι», ενώ πολλοί απ’ αυτούς είχαν περάσει στη Δομινικανή Δημοκρατία προ δεκαετίας προκειμένου να εργαστούν στις φυτείες ζαχαροκάλαμου. Κατά την περίοδο της οικονομικής ύφεσης οι εργάτες μετατράπηκαν στη συνείδηση των Δομινικανών σε ανεπιθύμητους επισκέπτες. Οι παρακρατικοί του Τρουίγιο ξεκίνησαν οργανωμένα πογκρόμ. Συγκεντρώσαν τους Αϊτινούς με πρόφαση την απέλαση, και προχώρησαν σε μαζικη σφαγή χιλιάδων ανθρώπων.
Κριτήριο διαχωρισμού εκτός από το μελαμψό του δέρματος, ένα γλωσσικό κλειδί, ένα shibboleth, η λέξη «μαϊντανος» στα ισπανικά. Η μοίρα του τρομοκρατημένου θύματος εξαρτώνταν από την ορθή προφορά της απάντησης. Η κρεολική γλώσσα των Αϊτινών δεν μπορούσε να εκφέρει την τρίλλια του ρ της ισπανικής λέξης perejil, πρόδιδε την καταγωγή και καταδίκαζε σε θάνατο.

Εικόνα: Pieter Bruegel the Elder, Little Tower of Babel, circa 1563

Μερικές φορές ο κόσμος περνάει από δίπλα χωρίς άγγιγμα, όμορφος και σιωπηλός. Κουράστηκα σήμερα.

Where the cars go by,
All the day and night,
Why don’t you say,
What’s so wrong tonight?

Pray for me,
Praying for the light,
Baby baby,
Let’s go out tonight.

Craig Armstrong – Let’s go out tonight

Πήγα και στο χριστουγεννιάτικο παζάρι της βρετανικής εντόπιας κοινότητας, αλλά δεν είναι αυτό. Αν έχω ντιρλαντά διάθεση σήμερα, φταίει η εμποροπανήγυρις (βλέπε φωτόζ στο λινκ) . Εκτός από τον καθιερωμένο Χαλβά Φαρσάλων και τους λουκουμάδες, φέτος η κατάσταση ήταν πολυπολιτισμικότερη – να ήταν τα ινδικά ποπ χιτς που έπαιζαν ανταγωνιζόμενα την αιγυπτία Βανδή, τα incense sticks που καίγαν σε κάθε δεύτερο πάγκο, τα απίθανα εμπορεύματα; Δυστυχώς η κάμερά μου τα έπαιξε νωρίς (κατά περίεργη σύμπτωση η επαναφορτιζόμενη μπαταρία εγκατέλειψε ακριβώς τη στιγμη που έσβησαν τα φώτα της μισής αγοράς, με αποτέλεσμα μουρμουρητά τιριριρι – τιριριρι – τουαϊλαϊτ ζόουν).

Την έβαλα στην τσάντα και ξεκίνησα τα ψώνια.

Ένας σβέλτος τρόπος για να αποφύγει κανείς τους κριτικούς.

Pere Borrell del Caso
Escaping Criticism, 1874