Where the cars go by
Μερικές φορές ο κόσμος περνάει από δίπλα χωρίς άγγιγμα, όμορφος και σιωπηλός. Κουράστηκα σήμερα.
Where the cars go by,
All the day and night,
Why don’t you say,
What’s so wrong tonight?
Pray for me,
Praying for the light,
Baby baby,
Let’s go out tonight.
Craig Armstrong – Let’s go out tonight
Σαν γλυκό και ατέρμονο REM. Kαι ‘σύ είχες τα μάτια ορθάνοιχτα. Ζηλεύω. (Ο ήχος του C.A. δεν φθάνει στ’ αφτιά μου. Αλλωστε, τώρα δεν έχω αφτιά. Μόνο μάτια.)
Σχόλιο by mor — 3/12/2004 @ 9:53 μμ
Όπως πάντα, τα εικαστικά σου σκίζουν! Προφανώς είναι δικές σου οι φωτό, ναι; Εύγε.
Σχόλιο by thas — 4/12/2004 @ 7:18 μμ
Γοητευτικό το θέμα και όμορφες οι εικόνες, κατά πάσα πιθανότητα τραβηγμένες στην αγαπημένη μου πόλη (αν κατάλαβα από την #5 κυρίως, κλασικό gestalt). Καλή σου ξεκούραση, μετά τα σιωπηλά χιλιόμετρα.
Σχόλιο by Oneiros — 4/12/2004 @ 10:13 μμ
ναι, οι φωτό είναι δικές μου και όχι, Όνειρε, είναι όλες Ελλάδα.
ευχαριστώ για τις ευγενικές κουβέντες
Σχόλιο by helion — 5/12/2004 @ 1:45 πμ
Μα, η αγαπημένη μου πόλη είναι η Θεσσαλονίκη!
Σχόλιο by Oneiros — 5/12/2004 @ 2:08 μμ
Ένα, δύο, τρία.. έτοιμη η φωτογραφία
Ζήλεψα τις φωτογραφικές εξορμήσεις των eve και helion σε αστικά τοπία. Η
παλιά SLR παροπλισμένη, η μηχανή του κινητού ανεπαρκής.. καιρός για
…
Παραπομπή by Αστέρης Μασούρας — 5/12/2004 @ 4:48 μμ
Προχθές κατέβαινα τη Βλαχερνών προς την Πλατεία Πελεκάνου και στη γωνία, μπροστά στα Everest, ήταν μια κοπέλα που τραβούσε φωτογραφίες με μια μικρή ψηφιακή(;) μηχανή και γέλαγε μόνη της. Για μια στιγμή ήμουν σίγουρος πως ήσουν εσύ, πως είχες κατεβεί να αιχμαλωτίσεις σκηνές απείρου κάλλους και δεν είχες πει σε κανέναν τίποτε και θύμωσα, αλλά μόνο για ένα δευτερόλεπτο. Αμέσως μετά, η κοπέλα γύρισε προς το μέρος μου και είδα πως ήταν κινέζα, σχιστομάτισα τέλος πάντων και, απορρίπτοντας αστραπιαία την πιθανότητα να έχεις κάνει κρυφά πλαστική στα φρύδια, απομακρύνθηκα αγανακτισμένος. Άλλη φορά να τηλεφωνείς.
Σχόλιο by dystroποπηgus — 8/12/2004 @ 9:45 πμ