φώτοζ
Ξέρω ότι θα προτιμούσατε να το αποφύγετε, αλλά ήρθε εκείνη η ώρα όπου ο τουρίστας επιστρέφοντας νιώθει την ακατανίκητη ανάγκη να δείξει τις φωτογραφίες που τράβηξε.
Χε
Ξέρω ότι θα προτιμούσατε να το αποφύγετε, αλλά ήρθε εκείνη η ώρα όπου ο τουρίστας επιστρέφοντας νιώθει την ακατανίκητη ανάγκη να δείξει τις φωτογραφίες που τράβηξε.
Χε
Mέρες ψάχνω να βρω ένα δέντρο να πω ευχές, να αρέσει και στην μεταμόρφωση (το καταπληκτικό που μπαίνει στο usb της φαίνεται θλιβερό – αν ειναι δυνατόν, κιτς ένα τόσο γοητευτικό πλαστικό πραγματάκι, θέλω δυο-τρία, ακούς; – και το πλουμιστό του Συντάγματος βάρβαρο). Τελικά εποίησεν και έφερεν το μικράκι από τα νήπια το για μένα απόλυτα καλύτερο. Απ’ όλα έχει. Και μυρίζει – κανέλα και ούχου – και ανακυκλωμένο φεγγάρι έχει, και κρυφό μήνυμα με ευχές θα βρείτε συνημμένο. Χρόνια πολλά, απείθαρχα και γεμάτα αγάπη |
I can taste the tin of the sky — the real tin thing.
Winter dawn is the color of metal,
The trees stiffen into place like burnt nerves.
δεν είναι ολονών τα μάτια στραμμένα στις βιτρίνες αυτές τις μέρες. δυο άντρες στην προβλήτα κοιτούν ίσως τη θάλασσα, ίσως την πατρίδα τους απέναντι, ίσως το πλαστικό μπουκάλι που χορεύει πάνω στο κρύο κύμα.
(Στίχοι από το Waking in Winter της Σύλβια Πλαθ)
πλησιάζει το ηλιοστάσιο.
ελπίζουμε να γυρίσει και αυτή τη φορά. μας λείπουν φωτομονάδες
σα να πεσε πολύ μαυρίλα. Για να εξισορροπήσουμε.
Όχι, τα παιδιά μου δεν δουλεύουν για τη Unicef.
Ακόμα >:)
Ernst Haeckel: Kunstformen der Natur,1899-1904, html-Version herausgegeben von Kurt Stüber, 1999.
Powered by WordPress