Waking in Winter
I can taste the tin of the sky — the real tin thing.
Winter dawn is the color of metal,
The trees stiffen into place like burnt nerves.
δεν είναι ολονών τα μάτια στραμμένα στις βιτρίνες αυτές τις μέρες. δυο άντρες στην προβλήτα κοιτούν ίσως τη θάλασσα, ίσως την πατρίδα τους απέναντι, ίσως το πλαστικό μπουκάλι που χορεύει πάνω στο κρύο κύμα.
(Στίχοι από το Waking in Winter της Σύλβια Πλαθ)
η θάλασσα, η πιο μεγάλη βιτρίνα αφού
Σίλβια Πλάθ(ει Κουλουράκια)
Σχόλιο by dystroποπηgus — 18/12/2004 @ 7:27 μμ
If there’s an order
To all of this disorder
Is it like a tape recorder
Can we rewind it just once more?
Wake up Wake up Wake up Dead Man
(Very old Very U2 Very favorite…)
Σχόλιο by Sympathy_FTD — 19/12/2004 @ 3:51 πμ