there and back again
πολύς κόσμος. η ατμόσφαιρα πάλλεται απο το buy-buy-buy.
κάποιες στιγμές μοιάζουν στημένες: στο κόβεντ γκάρντεν λίγα μιλλισέκοντς απόλυτης ευτυχίας, ο πλανόδιος τενόρος πατά γερά στην κορόνα του o sole mio, ενώ απέναντι μου βγαίνει ακριβοθώρητος ο ήλιος, τυφλώνοντας με.
χάζεψα ένα μωρό – μάτια καθαρά καταπράσινα. η μητέρα επίσης, μόνο βλέμμα πιο κενό – και ράμματα στο κάτω χείλος. ίσως, αν δεν είχα δει τα πόστερ για την αντιμετώπιση της οικογενειακής βίας λίγο πριν, να μην σκεφτόμουν το χειρότερο.
τρεχάλα, δουλειά. λάφυρα: μια δερμάτινη κόκκινη καρδιά για τα κέρματα από το πορτομπέλο, που έσφυζε από ιταλούς τουρίστες, ένα κανοκιάλι και άνθρωποι που σπάνια έχω τη χαρά να βλέπω ρηλ λαϊφ – διαφ, λουκ, κατ, μαλ.
Η Αθήνα ήρεμη και γλυκειά. Άφιξη στο Bag End, στο νησί βρέχει
Well, I’m back
A tiny piece of the beauty of the world is downstreet in Southampton Row…
Welcome back then :)
Σχόλιο by Sympathy_FTD — 22/2/2005 @ 12:28 πμ
Τα προγραμματισμένα encounters είναι πάντα καλύτερα από τα random.
Όσο κι αν ο δρόμος προχωρεί, τελικά κύκλο κλείνει. Welcome back…
Σχόλιο by Taflinel — 22/2/2005 @ 6:46 μμ
Καλώστηνε κι ας άργησε :-)
Σχόλιο by Oneiros — 23/2/2005 @ 4:06 πμ
welcome!
Σχόλιο by vanesssa — 25/2/2005 @ 8:25 μμ
Κάτι συγκεκριμένο είχες στο μυαλό σου, Σύμπαθυ, και *δεν* με προειδοποίησες να έχω και γω το νου μου. Θα μου πεις, για μελλοντική χρήση;
Φλάτλάινερ, σηκώνει πολλή κουβέντα αυτό :)
Όνειρε και Βανεσσσα. Έτσι που τάχα παρατήσει, πίστευα πως δεν έκανε κανείς τον κόπο πιά ρίξει μια ματιά εδώ μέσα. Πάντα εκπλήσσομαι. Θένκς
Σχόλιο by helion — 25/2/2005 @ 11:06 μμ