15/12/2004

μετέωρο

Στο συρτάρι: λάιφ — helion @ 10:12 μμ
   
  ερμίνα:  το χαϊδεμένο επιδέξιο αρπακτικό θανατώνει με ακριβές δήγμα στο λαιμό  

αν δεν πνίγεσαι στη βουή των πραγμάτων, είναι ένα διάστημα το χειμώνα, όπου όλα αργούν.
σάμπως να μειώνεται η γωνιακή ταχύτητα της γης, κάποιο μηχανικό Bεεμώθ να ασθμαίνει προς το πέρας των εργασιών του,
το εκκρεμές φτάνει στο απόγειο και σου φαίνεται πως ακους το χρόνο να βραδύνεται.

στάση.

αναμονή.

στο προσωπικό screensaver του καθενός παίζει η αγωνία του:
ανία. προσδοκία.
αλλού, εικόνες από έναν άταφο έρωτα, replay, ξανά, ξανά.

σαν πρωτόπειρος θεατής, περιμένω την έκβαση, αγκαλιά με τον δικό μου δηκτικό οικείο δαίμονα.

Εικόνα: Leonardo, Lady with Ermine

1 σχόλιο

  1. enoiwsa na se katalaBaivw
    dev 3epw giati alla epikoivwvw maZi soy

    Σχόλιο by giorgos — 14/2/2005 @ 4:20 μμ

RSS feed για σχόλια σε αυτό το post.

Συγγνώμη, η φόρμα των σχολίων είναι κλειστή σε αυτό το post.

Powered by WordPress