Chi non soffre non ama
 |
Όποιος δεν υποφέρει, δεν αγαπά, λέει η εικονίτσα που κουβαλάω μαζί μου για χρόνια χαλαρή στην ατζέντα μου. Έχω χάσει σημειώσεις, τηλέφωνα, αποδείξεις, χρήματα, αυτό το άδετο χαρτακι όμως δε λέει να παραπέσει – εμφανίζεται με εμμονή κάθε τόσο με το καθολικό της μήνυμα, και γω εξίσου πεισματικά ξανακλείνω το βιβλίο να μην τη βλέπω (να τη φυλάξω). Ίσως, αντίθετα, όποιος δεν αγαπά να μην υποφέρει; Μπα. |
Μπα, απλά, όποιος δεν αγαπά δεν υποφέρεται :-)
Σχόλιο by Oneiros — 21/11/2004 @ 2:06 πμ
Μ΄ αρέσει ο οίκος σου. Έχει ησυχία, περνάς από το ένα δωμάτιο στο άλλο μέσα σε πηχτό σκοτάδι. Πότε πότε αναδύονται όντα παράδοξα, πολύχρωμα, ευφάνταστα. Λίγες οι λέξεις, μεγάλες σιωπές, η αυλή των (εικαστικών) θαυμάτων.
Σχόλιο by thas — 22/11/2004 @ 2:54 πμ
Φιλόξενος οίκος. Ξύλινα πατώματα, περπατάς με τις κάλτσες, καμιά φορά χύνεις το νερό απ’το ποτήρι που κρατάς,άλλοτε σπας το ποτήρι στο πάτωμα. Συχνότερα στέκεσαι μισογυρισμένος στο παράθυρο με τραβηγμένες τις κουρτίνες. Χαζεύεις έξω, κοιτάς μέσα…
Φάρος..
Σχόλιο by Areth — 25/11/2004 @ 3:23 πμ