1/1/2009

sommar sol

Στο συρτάρι: θαύμα — helion @ 10:32 μμ


Πως το λέει αυτό ο Καμύ με το ανίκητο καλοκαίρι καταμεσής στο χειμώνα; Αυτό μου θύμισαν οι Detektivbyrån.

8 σχόλια »

  1. Η mainstream αδαημοσύνη μου με οδήγησε σε κάτι φοβερούς συνειρμούς ακούγοντας την (έξω από τα συνήθη ακούσματά μου) μουσική Ήλιον. The closest από εμπειρίες αυτές οι κουδουνίστρες που κάνουν το εντελώς χαλαρωτικό γκλινγκ γλονγκ. Βρίσε με να αγιάσω.

    Σχόλιο by Valeria — 4/1/2009 @ 5:05 μμ

  2. Νάθιν’ ρονγκ με τα χαλαρωτικά γκλιν-γκλον, ιδίως μια και θα τσιτώσουμε πολύ σύντομα προβλέπω. Παρεκτός και, ωχ, θα λες για wind-chimes. Μου σπάνε τα νεύρα τον Αύγουστο, όταν πιάνει το μαϊστρο και χτυπάνε μανιασμένα καμιά εκατοστή στο τουριστάδικο παρακάτω, εκεί που τα έχουν κρεμασμένα μαζί με τις γκρηκ παραντόζιακ ονειροπαγίδες και τα τσολιαδακια από τικ ταϊλάνδης. *ανατριχίλα*

    Σχόλιο by helion — 4/1/2009 @ 5:32 μμ

  3. Καλημέρα και μια καλύτερη χρονιά σε όλα. Ωραία η μουσικούλα, ίσως σου αρεσει κι αυτος εδω ο τυπος http://www.youtube.com/watch?v=Nwjxuf6ydr4

    Σχόλιο by speira — 5/1/2009 @ 2:11 μμ

  4. Αχαχαχ πόσο δίκιο έχεις με τα wind-chimes, όχι, για κανονικές βρεφικές κουδουνίστρες έλεγα, είναι κάποιες που κάνουν έναν ιδιαίτερα μελωδικό ήχο, δεν ξέρω τί έχουν μέσα, (μπίλιες;) αλλά πάντως κάτι σε γκλινγκ γκλονγκ. Ό,τι προαιρείσθε για συνδρομή στην επαναφορά μου στην σκληρή Αθηναϊκή πραγματικότητα μετά το διάλειμμα της Βαρκελώνης – ερωτεύτηκα μια πόλη και μόνο στο blog σου βρίσκω την παρηγοριά (όπου βρεθώ κι όπου σταθώ παίζουν μεταλλοροκιές, καλές για άλλες φάσεις αλλά όχι τώρα). Μάκια.

    Σχόλιο by Valeria — 5/1/2009 @ 4:29 μμ

  5. @Σπείρα, καλή χρονιά, όσο βγαίνει. Θενκς για το λινκ, το οποίο πάλι με παρέπεμψε στο παλαιότερο των Múm , αν σου αρέσει αυτού του είδους η μουσική.
    Στο βίντεο που ανέβασα, αυτό που με γοητεύει είναι η υπόκρουση-κουρδιστό παιχνίδι στην γύρα του πλανήτη. Επίσης έχει πάγο. Δεν μπορώ να αντισταθώ σε οτιδήποτε με πάγο, αρκτικό, ανταρκτικό, ον δε ροκς.

    @Βαλ, ρε συ, μήπως είσαι ο Matt?

    Σχόλιο by helion — 5/1/2009 @ 8:33 μμ

  6. Αααααααα ήλιον τι ωραίο το βιντεάκι με τον Μάττ! Όχι δεν είμαι αυτός αλλά θα ήθελα πολύ να ήμουν, αχχχ χρόνος και χρήμααα. Το περασμένο (πλέον) έτος, όπως ευστόχως υπαινίχθηκες, του ‘δωσα και κατάλαβε, σε αξιοποίηση νεκρών χρόνων. Έλα, wish me more for this year too, πιστεύω ακράδαντα στην θετική ενέργεια, κι άμα όντως πιάσει και αντέχεις, έρχεσαι και συ μαζί (θα σου βρω μια καλή δικαιολογία πχ απαιτείται φωτοκάλυψη για το virtualtourist.com χαχαχαχα).

    Σχόλιο by Valeria — 6/1/2009 @ 12:31 μμ

  7. Καλή η μουσική, αλλά κατά το 1:00 άρχισα να κάνω φανταστικά σενάρια λόγω οπτικής βαρεμάρας. Φανταζόμουν τον ήλιο να εκρήγνυται, να πέφτει κάτω, από τον κρατήρα που δημιούργησε να εμφανίζεται ένας Εσκιμώος και να ανεμίζει μια φώκια ενώ στο άλλο χέρι κρατάει ένα παγωτό γρανίτα λεμόνι… το οποίο του πέφτει κάτω και το βίδεο κλιπ κλέινει με αυτόν (και την φώκια) να κοιτάνε σκεφτικοί τον ουρανό. Φέιντ του μπλακ.

    Σχόλιο by Gkolfas — 8/1/2009 @ 12:27 πμ

  8. God Himself became an irrelevant ice cream vendor
    slowly scooping a ball of lemon sherbet
    from horizon to painted horizon.

    αυτό ήθελα να γράψω στο αρχικό ποστ. με ανησυχείς :}

    Σχόλιο by helion — 8/1/2009 @ 12:48 πμ

RSS feed για σχόλια σε αυτό το post.

Άφησε σχόλιο

Powered by WordPress