Και στη Δευτέρα Παρουσία πρέπει να πας κατάλληλα ντυμένος• πόσο μάλλον να αντικρύσεις με τον σωστό εξοπλισμό άλλη μια νέα χρονιά. Πατέντα ανθεκτική σε μπουγέλα, ψυχρολουσίες και γιαούρτια.
Κολλάζ ιδιοκατασκευή με κλοπιμαία από εδώ και εκεί και κάπου (τα φτεράκια), όπου ξεχνάω.
Για άλλη μια φορά, άναυδη. Ο ρεαλισμός της φωτογραφίας είναι εντελώς σπούκυ. Θειική έμπνευση.
Βέβαια εξετάζοντας τα πρωτότυπα, φαίνεται ότι όταν της φόρεσες το καπέλο, χάθηκε η ρομαντικά συνεσταλμένη κλίση της κεφαλής προς το κυρίαρχο αρσενικό και η υποδούλωση που υποδήλωνε.
Έτσι. Κάτω η καταπίεση, ζήτω η επανάσταση. Με βαριά καρδιά – βάρος σκάφανδρου, υποδεχόμαστε το 2008. Κι αν κυρίαρχα αρσενικά μας ζαλίσετε και πολύ, έχουμε και νεραϊδοφτερά και την κοπανάμε σε ψηλότερες σφαίρες. Hasta Siempre.
Σχόλιο by Valeria — 1/1/2008 @ 9:19 πμ
Κοίτα-να-δεις που έκανα στέητμεντ πάνω στις σχέσεις των δυο φύλων ευρύτερα. Πάντως, Βαλ, μην υποτιμάς την υποταγμένη κλίση του λαιμού και την χαριτωμένη επίδειξη της καρωτίδας ως όπλο. Το σκάφανδρο δεν επιτρέπει τέτοιου είδους επισφαλή όσο και αναξιοπρεπή νάζια, και, στη δική μου περίπτωση, τα περισσότερα bar μετρώνται εντός. Από κοπάνημα σε υψηλοτερες σφαίρες, άλλο τίποτα :)
Σχόλιο by helion — 1/1/2008 @ 3:34 μμ
Μπα. Εσύ ένα ωραίο κολάζ έκανες. Όσο για το στέιτμεντ: Είναι αυτό που έλεγαν οι αρχαίοι Βαβυλώνιοι “ό,τι θυμάμαι, χαίρομαι”. Ή το κλασικό παιδικό ανέκδοτο με το σκουλήκι. “Το οποίο σκουλήκι” ό,τι και να γράψεις, θα εκτιμώ βέβαια την αξία του αλλά, εγώ τον πόνο μου θα απαντάω. Οπότε, την βλέπω την διάγνωση, εμμονή, και μετά έρχονται και με μαζεύουν οι κύριοι με τις άσπρες μπλούζες να με πάνε στον όμορφο κήπο. Hasta siempre λέμε.
Σχόλιο by Valeria — 1/1/2008 @ 5:35 μμ
Ρησπέκτ & αγωνιστικούς χαιρετισμούς, hermana (ε?) Valeria.
Ο κάθε εις με το οποίο σκουλίκι και τον τρόπο του :)
Σχόλιο by helion — 1/1/2008 @ 8:17 μμ
Φιλιά. Έσκισες (πέρσι) κι ευχαριστώ για την καλύτερη κάρτα! Να είναι καλή η χρονιά κι αν δεν είναι, να την κάνουμε (καλή).
Ψ: πάντως εμένα μου θυμίζουν αυτά τον “Χάρτη” (του Καλοκύρη), εκεί κατά 82-84 μεριά. Εσείς βεβαίως ήσασταν μειράκια τότες. :-p
Σχόλιο by nootropia — 2/1/2008 @ 3:07 μμ
{{{Νοο}}}, θενκς για όλα, αλλά προπαντός για τον αποπροσανατολιστικο χαρακτηρισμό μειράκιο. I owe you one, ε :)
Σχόλιο by helion — 2/1/2008 @ 5:51 μμ