Δεν είναι συγκροτημένο ποστ αυτό, απλά εξαερώνω λίγο το καζάνι των εορτών. Είναι πάλι η εποχή εκείνη του χρόνου όπου βρίσκομαι στο τραπέζι ως μετρίως αδαής να υπερασπίζομαι μετά την κατανάλωση της γαλοπούλας 15 επιστημονικά αντικείμενα ταυτόχρονα ενάντια στα φον-ντενικενικά και εσχάτως λιακοπουλικά ιδεολογήματα που καταλαμβάνουν τα ανήσυχα μυαλά των εξ αγχιστείας συγγενών. Φουσκωμένοι από το φαγητό και με σχεδόν το σύνολο του κυκλοφοριακού να έχει παραιτηθεί από την τροφοδοσία του εγκεφάλου λόγω της έκτακτης δυσπεπτικής συμφόρησης, είθισται ανελλιπώς με τον καφέ να ασχοληθούμε με τα Μεγάλα, ήτοι:

1. πολιτική (keywords Ζαχόπουλος, μη-δεξιά δεξιά, διαφθορά)
2. το μέλλον του πλανήτη
3. οι Έλληνες, αυτοί οι Ελ.

Με το τελευταίο αρχίζει το γλέντι και πασχίζω να αποκρούσω τους μύδρους: το κόλπο με τις ινδοευρωπαϊκές γλώσσες είναι γνωστό πως είναι απάτη, ε, τα ελληνικά, εκτός του ότι έχουν 9 δισεκατομμύρια λήμματα (αριθμός που έριξα στην κουβέντα για πλάκα και τον δέχτηκαν ασυζητητί), είναι ανώτερη, παλαιότερη και πλουσιότερη γλώσσα, η μητέρα πασών των λοιπών. Στη Χαβάη ρε συ έχουν μια λέξη που μοιάζει με ελληνική, δε θυμάται ποιά. Άρα, μας κοροϊδεύουν οι επιστήμονες; Φως φανάρι πως τα χαβανέζικα προέρχονται από τα ελληνικά. Το διάβασε στο Άωτον.

Υπερθεματίζει. Και γιατί η ανθρωπότητα να ξεκίνησε από την Αφρική, και όχι από την Ελλάδα, που είναι και πιο κοντά. Τι ξέρει ο Λήκυ που δεν το ξέρουμε εμείς δηλαδή. Αρχίζω να κακοχωνεύω. Γλωσσολογικά στοιχεία, η σημασία των παλαιολιθικών ευρημάτων, τα συμπεράσματα του RNA για την καταγωγή μας, όλα τα ρίχνω ημιμαθώς και ψιλοαπεγνωσμένα στην κουβέντα, όπου βυθίζονται χωρίς ίχνος. Όπως και το «αν σε ενδιαφέρουν τα θέματα αυτά γιατί δεν παίρνεις μερικά βιβλία από κάποιον που ασχολείται σοβαρά». Διότι οι ειδικοί, ποιοι ειδικοί, είναι όλοι τους εκπρόσωποι του επιστημονικού κατεστημένου, ενός μονολιθικού μορφώματος τύπου Μάτριξ, κοιμισμένοι αυτιστικοί με συλλογικές παραισθήσεις – αν δεν είναι καθαρά ξεπουλημένοι στο κονσόρτσιουμ της μίας ή της άλλης παγκόσμιας συνωμοσίας. Και πέφτουν τα σοβαρά επιχειρήματα: Ένας βρήκε ένα κάτι (sic) στην Αίγυπτο, που το κάτι έδειχνε καθαρά πως ήταν πολύ αρχαιότερο (από τι;), αλλά ένας άλλος, που είχε σχέσεις και με το Βατικάνο, του είπε πως θα του κόψει την επιδότηση αν δεν το επαναχρονολογήσει στα κοινώς αποδεκτά πλαίσια.

Η υπόδειξη πως δε γίνεται κουβέντα με όρους «ένας» και «κάτι» κάνει παρέα στα προηγούμενά μου σχόλια, εκεί στον πάτο. Όπως και το ότι «οι επιστήμονες», εκτός από το μόνο εξειδικευμένο εργαλείο που έχουμε για να ερευνήσουμε σοβαρά αυτά τα θέματα, δεν είναι καθόλου ενιαίο μπλοκ αλλά ζωντανή κοινότητα που ερίζει διαρκώς και ψάχνεται, και στο κάτω-κάτω της γραφής δε μπορείς να αμφισβητήσεις από τον καναπέ σου εργασία εκατονταετιών και τις ζωές που έφαγαν στις ανασκαφές και στις βιβλιοθήκες επειδή διάβασες κάτι σε ένα περιοδικό. Τζάμπα αγορεύω, με κοιτούν απλά προσβεβλημένα.

Πιάνω τα κλισέ υπερόπλα και χαϊδεύω την ταπεινωμένη εθνική αυτοπεποίθηση – δε σας φτάνει ρε-κο-μπλε-ξά-ρες που οι πρόγονοί σας δημιούργησαν το θεμέλιο του δυτικού πολιτισμού, θέλετε και τον αυστραλοπίθηκο δικό σας; Μετά τη συμβιβαστική βόμβα αυτή που, όσο να ‘ναι, έπιασε τόπο, πάω ευχαριστημένη να πιάσω μια κόλα. Και ακούω πίσω μου για την Κούφια Γη.

Άναστεναγμ.

Το δράμα είναι πως δεν πρόκειται για τίποτα ηλίθιους, είναι άνθρωποι ενήλικες, τίμιοι μέχρις αηδίας, ανήσυχοι, που ξέρω και συμπαθώ χρόνια. Άνθρωποι τους οποίους έχουν εγκαταλείψει οι εναιωρούμενοι στη στρατόσφαιρα επιστήμονες στα χέρια του κάθε λογής Πλεύρη και Λιακόπουλου, διότι σιγά μην ασχοληθούν οι πεφωτισμένοι με αυτά τα υποκείμενα και τα ψευδοεπιστημονικές τους αερολογίες. Ψιτ. Nature abhors a vacuum, που έλεγε και ο Αριστοτέλης (αν και πιθανώς όχι στα αγγλικά). Όσο εσείς δεν ασχολείστε, ασχολούνται εδώ και χρόνια, κερδοσκοπούν και κατακυριεύουν τα πνεύματα άλλοι. Η παιδεία δεν σταματά στις αίθουσες, είναι διαρκής μάχη, την οποία βαριέστε να δώσετε. Εγώ δε σας ξαναϋπερασπίζομαι, ψοφίμια.

Τουλάχιστον ως το Πάσχα.

Εικόνα: Τμήμα του “Νεκρή φύση με πουλερικά και φρούτα”, Abraham van Beyeren, γύρω στο 1680.