Ja Mata. Hai!
Δεν μπορώ να πω πως εμπέδωσα το Τόκυο, αλλά το συμπάθησα έτσι και αλλιώς. Τα δυτικά ρούχα και η τεχνολογία σε κάνουν αρχικά να πιστέψεις πως έχεις να κάνεις με κάτι οικείο, αλλά το μαζικό σύμπλεγμα Πήτερ Παν, το ιδιότυπο, ευγενικά κλειστό, οργανωμένο και ενίοτε αφελές ταυτόχρονα σε μπερδεύουν αφοπλιστικά. Πρέπει να ξαναπάω.
Αντί περιγραφής οι βιαστικές φωτό, που εμφανίζονται με κλικ και ξανακλείνουν με τον ίδιο τρόπο, σκριπτ θέλοντος. Σε αυτή τη χώρα, όπου όλα είναι σε αέναη κίνηση, ευχήθηκα να υπήρχε πλέον η εμφυτευμένη μηχανή στο μάτι, τύπου τέρμινεητορ – η μικρή δεν τα βγάζει πέρα πάντα, και η μεγάλη θέλει δύναμη, χάρη και ταχύτητα gunslinger.
Χορταστικό. Η εικόνα της πόλης με τον ήλιο (φεγγάρι;) από πάνω της μ’ άρεσε πολύ. Μου άρεσε και το άγαλμα του Shogun (ή μήπως πρόκειται για έφιππο σαμουράι;). Όλες μου άρεσαν δηλαδή. Είμαι περίεργος να μάθω πώς και γιατί βρέθηκες στο Τόκιο (αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να το μάθω κιόλας).
Σχόλιο by kukuzelis — 8/11/2007 @ 10:45 μμ
Είναι ωραίες όλες και προφανώς έγραψες πολλά χιλιόμετρα.Η διαφήμιση των προιόντων BOSS επιβεβαιώνει μια παρατήρηση του Μπαρτ που είχε ποστάρει ο ,σχολιάσας άνωθεν εμού, Κουκουζέλης (αλλά δεν βρίσκω το λινκ).Το περιεχόμενο του “Indecent fliers collecting box” φαντάζομαι ότι διαβιβάζεται τακτικά, από αρμόδιο υπάλληλο, στο Μinistry of silly walk για τα περεταίρω.Η φωτό με τη γάτα κάτω απ’ το άγαλμα καταντάει εξωτική, ανάμεσα στις άλλες.
Σχόλιο by alberich — 9/11/2007 @ 9:07 πμ
Κούκζελ, δεν κατάφερα να μάθω επιτόπου ποιός είναι ο έφιππος. Oνλαιν τον βρήκα μετά ως shogun warrior, αγνώστων λοιπών στοιχείων. Στην Ιαπωνία είχα την τύχη να βρεθώ λόγω δουλειάς (ναι, τραβάτε με και ας κλαίω), με μόνη μύγα στη σούπα πως στο τέλος της ημέρας δεν έμενε πολύς χρόνος/ενέργεια για όσες εξερευνήσεις θα ήθελα να κάνω.
Άλβεριχ, τώρα μου κίνησες την περιέργεια και θα ήθελα να το δω το ασορτί σχόλιο. Κουκ; Εμάς ηντίσεντ χαρτομαντηλάκια συσκευασμένα μας μοιράζανε πάντως, μάλλον μας έβλεπαν σιτεμένους για φλάιερζ.
Σχόλιο by helion — 9/11/2007 @ 12:12 μμ
Βασικά μου φάνηκε ότι ο TLJ έχει γιαπωνεζοποιηθεί κάπως από την γιαπωνέζικη τυπογραφία και αναφερόμουν σε αυτό:
Αυτός ο δυτικός ομιλητής από τότε που τον αναφέρει η Kobe Shinbun,παρουσιάζεται γιαπωνεζοποιημένος, τα μάτια τραβηγμένα,η κόρη του ματιού μαυρισμένη από τη γιαπωνέζικη τυπογραφία.
Από τη μεριά του, ο νεαρός ηθοποιός Teturo Tanba παίζοντας τον Anthony Perkins,χάνει μέσα απ’ αυτή την ερμηνεία τα ασιατικά του μάτια.Τί είναι λοιπόν το πρόσωπό μας, αν όχι μια αναφορά?
Ρολαν Μπαρτ-Η επικράτεια των σημείων.
O kuk είχε βάλει και τις φωτογραφίες, εγώ δεν έχω σκάννερ.
Σχόλιο by alberich — 9/11/2007 @ 3:55 μμ
Απογιαπωνεζοποιημένα είναι και όλα τα μοντέλα, φέροντας μόνο αμυδρά ασιατικά στοιχεία, μια παγκόσμια τάση προς την ομοιομορφία.
Αλλά στο Τόκυο πάλι βλέπεις (ειρωνικά αγεληδόν ανά trend) απελπισμένες σχεδόν απόπειρες διαφοροποίησης από τη μάζα.
Όντως ο ΤΛΤζ φέρνει σε βλοσυρό μπόσση γιακούζα, αλλά τι άλλο είναι η διαφήμιση από την στυγνότερη εφαρμογή της σημειολογίας.
Σχόλιο by helion — 9/11/2007 @ 7:14 μμ
Φωτογραφίες, όπως πάντα, εξαίρετες και με την πολύ χαρακτηριστική προσωπική ματιά. Μάλλον θα χρειαστείς μια δεύτερη ευκαιρία για να καλύψεις μερικά από όσα δεν μπόρεσες την πρώτη φορά. Σου το εύχομαι.
Σχόλιο by B. E. — 9/11/2007 @ 7:15 μμ
Το ποστ.
Αλμπεριχ, με αφήνεις άναυδο που το θυμάσαι. Ωραία.
*
Shogun warrior: Άρα είναι πολεμιστής της εποχής των Shogun. Σαμουράι.
*
Σχόλιο by kukuzelis — 9/11/2007 @ 11:36 μμ
Α, ρε, τί τραβάμε για ένα κομμάτι ψωμί… (σε παρακαλώ σε παρακαλώ σε παρακαλώ να σου δώσω το τηλ του προϊσταμένου μου να τον πάρεις ανώνυμα, ή, δεν πειράζει, πέστου “Η Ήλιον είμαι”, να με στείλει στο συνέδριο στην Θεσσαλονίκη με αεροπλάνο, γιατί δεν είχε αντίρρηση να πάω, αρκεί να έκοβα την απόσταση με τα πόδια, κι αν έμενα πχ στο Κιλκίς θα το σκεφτόμουν αλλά είμαι από την άλλη μεριά αρκετά πιο κάτω…). Τί ωραίες φωτό. Τί ωραίες φωτό. Τί ωραίες φωτό. Επαναλαμβάνομαι σε αυτό το σχόλιο νομίζω.
Σχόλιο by Valeria — 10/11/2007 @ 7:52 πμ
Κουκ, το ξαναβάζω εδώ το update, γιατί κει που το είχα ήτο δυσπρόσιτο: Kusunoki Masashige είναι το όνομα του λεβέντη. Συμπυκνωμένα και δω. Τα ποστς μας ωθούν διαρκώς σε έρευνες και ανασκαφές , γκουτ.
Βαλέρια, κλασικός καρμίρης ακούγεται, αλλά τουλάχιστον δεν σε κοιτούν με μισό μάτι οι συνάδελφοι :)
Για τις επαναλήψεις θένκιου, θένκιου, θένκιου.
Σχόλιο by helion — 10/11/2007 @ 9:31 πμ
Ναι, μας ωθούν σε ανασκαφές τα ποστ. Ανασκαφές στον αφρό… Διαβάζοντας για τον Kusunoki Masashige θυμήθηκα ένα λινκ που είχα φυλάξει. Σου στέλνω το λίνκ δωράκι. Νομίζω θα χαζέψεις για λίγο. Εξαιρετικής ευκρίνειας εικόνες, εξαιρετικά κατατοπιστικές “λεζάντες”. [Τώρα που το σκέφτομαι δεν αποκλείεται να το ξέρεις και να το έχεις ήδη ποστάρει]
*
Εκεί βρήκα και ένα print (δεν μου πάει να μεταφράσω γκραβούρα) που εικονίζει την γυναίκα του Kusunoki Masashige. Πίσω από κάθε μεγάλο άνδρα υπάρχει κτλ κτλ κτλ… Προσοχή: Ίσως αργήσει λίγο να φορτώσει.
*
Σχόλιο by kukuzelis — 10/11/2007 @ 4:19 μμ
Τι . Ωραιο .
Και παραδίπλα έχει και ένα τεράστιο αρχείο με σχέδια του Goya. Να΄σαι καλά Κουκ ***
Σχόλιο by helion — 10/11/2007 @ 6:23 μμ