Bye σου*
Ένας φίλος με ρώτησε πρόσφατα γιατί έχει γίνει τόσο βαρετό το μπλογκ μου. Easy: αυτολογοκρισία, έλλειψη χρόνου και κυρίως, έλλειψη αποδέκτη. Και μερικές φορές κούραση- εξαντλείσαι να πετάς τα 2μπιτς σου σε έναν ωκεανό πληροφορίας, έχοντας πλήρη συναίσθηση της ασημαντότητάς και του τετριμμένου τους. Ο Καλύτερος που χρησιμοποίησε πλατφόρμα μπλογκ στο ελληνόφωνο νετ το έκλεισε, πέρασε στα επόμενα, σκέφτηκα να το κλείσω κι’ εγώ ηρωικά. Μπήκα/βγήκα από το Facebook στα γρήγορα, ξέφτισε τάχιστα η γοητεία του να βρίσκεις τους φίλους σου – μετά τι; Να ανταλλάσσεις pokes, vampire bites και Christmas countdowns με ανθρώπους με τους οποίους έχεις πιει, αγκαλιαστεί, σκοτωθεί, χαθεί και ξαναβρεθεί αμέτρητες φορές πάει λίγο.
Δεν ξέρω τι έχει το νετ να δώσει ακόμη σε μας που έχουμε κολλήσει ένσημα μπροστά στην οθόνη για πολλά χρόνια, εκτός από ενημέρωση, κάνα download και ένα εργασιακό αντικείμενο. Ξέρω όμως πως όταν ανέβασα 3 φωτό στο φέησμπουκ και όχι εδώ, όχι στον Οίκο μου, αισθάνθηκα πως κάνω απιστία. Επίσης, pathetic, άλλά ξέρω πως πάντα στα πάρτυ έφευγα τελευταία.
Two lovers kissing amongst the scream of midnight
Two lovers missing the tranquility of solitude
Getting a cab and travelling on buses
Reading the graffiti about slashed seat affairs –
That’s Entertainment.
*μέχρι να βρεις άλλο όχημα να επιστρέψεις, στάνταρ. You can check out any time you like, but κλπ κλπ.
Και μερικές φορές κούραση- εξαντλείσαι να πετάς τα 2μπιτς σου σε έναν ωκεανό πληροφορίας, έχοντας πλήρη συναίσθηση της ασημαντότητάς και του τετριμμένου τους.
Έτσι ακριβώς νιώθω και γω τελευταία, και κάτι έκανε *κρακ* μ’ αυτό το post, στο σκοτάδι του background του Οίκου. Τον τελευταίο χρόνο στη μπλογκόσφαιρα, είναι σα να έχει κάνει γιουρούσι το σκοτάδι και καταπίνει ότι αγαπάω. Maybe it’s a sign of the times, but that doesn’t mean I can’t hate it.
Θα μου λείψει ο Οίκος (ελπίζω όχι κι εσύ). Θα έχεις πάντα τουλάχιστον έναν αποδέκτη, όποτε αποφασίσεις να τον ξανασαρώσεις :-)
ΥΓ: Τα κλισέ έχουν πάντα δίκιο :p
Σχόλιο by Oneiros — 6/11/2007 @ 1:13 πμ
Πρέπει να κάνω αλκοτέστ πριν ποστάρω, γμ την ασάφειά μου. Όνειρέ μου ατύχησες, δεν φεύγω εγώ. Στον Άλμπεριχ που εγκατέλειψε κουνούσα μαντήλι και εξηγώ γιατί θα παραμεινω για λίγο ακόμη στο χορό. Επίσης, Όνειρε: ***
Σχόλιο by helion — 6/11/2007 @ 9:13 πμ
“Ο καλύτερος (δεν περίλαμβάνονται γυναίκες στη σύγκριση)-πλην ελαχίστων εξαιρέσεων- που χρησιμοποίησε πλατφόρμα μπλογκ σε domain gr” είναι μια πιο ακριβής διατύπωση.Άλλη μια πρωτιά είναι επίσης ότι έχω τη μεγαλύτερη συλλογή δίσκων του Derek Bailey απ’ όλα τα μέλη του ΤΕΕ του νομού Μεσσηνίας.
Σχόλιο by alberich — 6/11/2007 @ 9:43 πμ
Μόνο και μόνο για το δεύτερο σου αξίζει ειδική τιμητική μνεία. :p
Σχόλιο by helion — 6/11/2007 @ 10:21 πμ
Ευτύχησα, θες να πεις Κλω. Sorry to see you wrap it up, Alberich (για δεύτερη φορά). Καλή συνέχεια, wherever & whenever :-)
Σχόλιο by Oneiros — 6/11/2007 @ 12:17 μμ
(ευτύχησα, as in: με λαχτάρισες, ζωντόβολο’ πήγε η καρδιά στη θέση της)
Σχόλιο by Oneiros — 6/11/2007 @ 12:19 μμ
>:}
Σχόλιο by helion — 6/11/2007 @ 1:10 μμ
Ναι, ουφ.
Πάντως, έχετε δίκιο: βαρειά η καλογερική του προσωπικού μπλογκαρίσματος. Γι’ αυτό κι εγώ (ως γνωστός κιοτής) το έχω ρίξει στα απρόσωπα… μπορεί, πρέπει, γίνεται κτλ.
ασπάζομαι
Σχόλιο by Sraosha — 6/11/2007 @ 2:29 μμ
Personally, i never got on this bandwagon effect of “let’s quit the new for the even more new” thing. Also, i don’t see any signs of ‘boring’ around here – check your head. Being reticent is one thing, being boring is totally different :p
Σχόλιο by Sympathy_FTD — 6/11/2007 @ 6:05 μμ
Μάλιστα. Στην αρχή ανησύχησα. Βλέπεις αυτό είναι το μόνο blog με το οποίο ασχολούμαι. Κι επειδή το επεισόδιο με τον Αλβερίχιο το ‘χω χάσει, δέν έχω να κάνω σχόλιο επί τούτου. Σαν τα αυτοκινητιστικά το Πάσχα: ξέρεις ότι είναι συμφορά, αλλά δεν τους ξέρεις και το μυαλό σου πάει σε άλλα πράγματα. Τώρα, περί βαρετότητας του οίκου, ανακρίβειες. Μια ανεπαίσθητη κατήφεια διακρίνω εγώ, αλλά, αν είσαι εσύ καλά, εμένα μ’αρέσει κι όλας. Η Συμπάθεια με κάλυψε.
Σχόλιο by Valeria — 6/11/2007 @ 7:58 μμ
Ο Αλβέριχος το κλείνει για τον κάνω εντελώς ρεζίλι στον πρόλογο του βιβλίου μου και φαντασιώνει τις θείες μου να πληκτρολογούν στο google με το ένα δάχτυλο “Άλμπεριχ”. Εσείς και ο Σραόσα, μείνετε τουλάχιστον μέχρι να πάθετε το ίδιο απο κάποιον άλλον.
Σχόλιο by Αθήναιος — 6/11/2007 @ 10:56 μμ
@Sraosha- ωχού ναι. Ανησυχητικό: πρόσεξα τελευταία ρηλ λάιφ να παρεισφρύει η (κάπως γερμανική) απρόσωπη σύνταξη στον προφορικό μου λόγο “δεν θέλει κανείς να”, “μήπως θα ήταν καλύτερα κανείς να”, “δεν αισθάνεται κανείς”. Δεν έχω ιδέα ποιος είναι αυτός ο κανένας τελικά. Εγώ πάντως αντασπάζομαι
@Sympathy_FTD, Reticent, ε; Παραμένεις το super-ego μου. Παρεμπιπτόντως, πήρα τους Watchmen. Αν και το διάβασα με 20 χρόνια καθυστέρηση, έχεις δίκιο, άξιζε τον κόπο.
@Βάλερι, θενκς για πολλοστή φορά. *
@Αθήναιος – και πολύ καλά θα του κάνεις. Περιμένω και ξεφώνημα από το «Μυστρί», life-style κλαδική περιοδική έκδοση εργολάβων Πελοποννήσου.
Σχόλιο by helion — 7/11/2007 @ 1:13 πμ
Υπάρχει κάποιου είδους ναρκισσισμός εδώ; Όλα τα σχόλια αφορούν τον εαυτό μας, τη διαδικασία να κρατάς ένα μπλογκ και μια μελαγχολία τύπου fin de siecle αρκετά επιδεικτική. Ούτε ένα κριτικό, επικριτικό ή επαινετικό σχόλιο, ή σκέτο σχόλιο, για μια σειρά από φωτογραφίες που σε μένα τουλάχιστον λένε πολλά και για το αντικείμενο της φωτογραφίας αλλά και για το υποκείμενο. Αναδίπλωση στον εαυτό μας ακόμη και μ’ ένα τόσο extrovert μέσο;
Σχόλιο by B. E. — 11/11/2007 @ 9:51 μμ
Μα γιατί, μήπως μπερδεύτηκες; Έχει τρόπους ο κόσμος, και είπε και μπρβ για τις φωτό, στα σχόλια του σχετικού ποστ πιο πάνω. Ετούτο εδώ το ποστ είχε αντικείμενο το μπλογκινγκ και ήταν όντως λίγο fin de siecle και *θλιψ*. Πάντως νάρκισσοι είμαστε, εδώ μέσα μας επιτρέπονται και ο μονόλογος και η περιαυτολογία και η ομφαλοσκόπηση, και στο κάτω-κάτω δεν κλαιγομάστενε και πολύ. Μην είσαι άστοργος :P
Σχόλιο by helion — 11/11/2007 @ 10:19 μμ
O φίλος σου είναι ηλίθιος και βαρετή είναι η μούρη του. Εγώ σε διαβάζω πάντα και για μας τους ξενιτεμένους και μόνο οφείλεις να συνεχίσεις με τον ίδιο σνομπ εστέτ τρόπο. Είσαι σημείο αναφοράς κι αυτό θά’πρεπε να σου φτάνει -καλά εντάξει, φτάνει σε μένα. Επίσης ο ΒΕ είναι πόουζερ και μαλακοφέρνει. Είναι ο άνθρωπος που στην εποχή που γραφόταν το Άξιον Εστί θα κατηγορούσε τον Ελύτη για bitchy whining στα πεζά του, σε μια τόσο έμμετρη μορφή τέχνης. Ρε ίσα.
Αυτά είχα να πω. Μείνε στις επάλξεις.
Όσο για το φέισμπουκ πραγματικά γελώ με την μανία των ελλήνων to jump on the wagon of whatever. Το φέισμπουκ εξυπηρετεί κυρίως πανεπιστημιακές κοινότητες της Αμερικής, τι σκατά φαγώθηκαν οι μπλογκεράδες και την είδαν καινούριο μάι σπέις, δεν καταλαβαίνω. Φαντάζομαι ότι το μπλόγκιν στην Ελλάδα θεωρείται τόσο καλό,όσο ψηλά είναι οι μετοχές του έκαστου μπλογκερά στο hype. Μην πα και του πει κανείς ότι δεν είναι μέσα στις εξελίξεις. Αυτή η μικρονοήμων αντιμετώπιση των πάντων είναι που με βουρλίζει στην Ελλάδα.
Σωστά έκανες και βγήκες. Μην πτοείσαι. Μην κοιτάς εμάς, εδώ δεν πρόκειται να μάθεις για πάρτυ, σεμινάρια και ποπ κάλτσερ αν δεν κάνεις αρεςβιπι μέσω φέισμπουκ. Γμσ τα. Επίσης, πριν αναρτήσεις πίκτσερζ στο φέισμπουκ, δε σε είχα δει ποτέ πώς είσαι. Γκομενάρα λέμε.
Αρ γιου του φαιντ χερ τουγκέδερ;
Σχόλιο by Aeon FluX — 13/11/2007 @ 2:46 πμ
Whoa, whoa, μπαρντόν, παρεξήγησις. Θύελλα είσαι επί δικαίων και αδίκων, Αεον. Επειδή τον ξέρω τον ΒΕ, ξέρω πως δεν είναι διόλου βλαξ ο άνθρωπος, ούτε ποζεράς – άσε που πιστεύω μάλιστα πως ρηλ λάιφ θα τα πηγαίνατε εξαιρετικά. Δεν τα έβαλε με μένα, απλώς μπέρδεψε τα σχόλια των ποστς.
Ο Ασάρωτος, επειδή έτσι μου βγαίνει δλδ, θα συνεχίσει να είναι ένα Curiosity cabinet, με δυσνόητα προσωπικά παράσιτα κατά καιρούς, όταν ξεχειλίζει το ποτήρι μου. Λαστ μπατ νοτ ληστ, σε καταευχαριστώ για την γκρίζα διαφήμιση, και ανταποδίδω, όχι για τους τύπους – offbeat θεά, θεά.
Σχόλιο by helion — 13/11/2007 @ 10:13 πμ
Λοιπόν, Κλα: H AeonFlux μάλλον προσπαθεί να το παίξει (λεκτικά) λίγο περισσότερο Ελληνίδα, και μαγκιά να πούμε, και ίσα ρε απ΄ ό,τι πραγματικά θα έκανε αν ζούσε εδώ. Από εδώ πάντως την παρανόησή της απλώς την αγνοούμε, και άντε κορίτσι μου να δεις αν έρχομαι. Όσο για το Αξιον Εστί, εγώ το διάβαζα (δυστυχώς λόγω ηλικίας) πολύ πριν κάποιοι δουν το φως από την κοιλιά της μαμάκας τους και ακούσουν για τον Ελύτη μόδα. Αυτά. Όσο για τα εστέτ, ελίτ και φεν ντε σιεκλ, έτσι ακριβώς είναι: περιστροφή γύρω από τον ομφαλό μας.
Σχόλιο by Β.Ε. — 13/11/2007 @ 3:34 μμ
Για την παρανόηση ζητώ ταπεινά συγγνώμη από τους άμεσα ενδιαφερόμενους (τι περιμένεις με ολνάιτερζ και με το μακρύ χέρι του νόμου να σου στέλνει εντάλματα συλλήψεως για πεζοί διάβαση με κόκκινο, λέμε είμαι σεσημασμένη εγκληματίας που κυκλοφορεί ως μόνη λευκή ανάμεσα σε εγχρώμους στα δικαστήρια της πιο εγκληματικής πόλης της Αμερικής). Ντεν είκα κρόνο καρντιά μου να διαβάσω όλα τα σχόλια, διάβασα τα πλέον ανησυχητικά και τα 3απόστειλα με την πάντα offbeat όπως σωστά επεσήμανε η Κλωντ και γι’αυτό παρεξηγημένη αίσθηση του χιούμορ μου.
Στα υπόλοιπα εμμένω, και χαίρομαι που εμμένει γενικώς και η οικοδέσποινα.
Στα περαιτέρω σχόλια του ΒΕ, όπως δε σε ξέρω και χαριτωμένα γράφω ότι είσαι πόουζερ, έτσι δε με ξέρεις, και συγχυζμένα γράφεις για το πόσο μάγκας το παίζω. Η διαφορά μας είναι ότι καίτοι παρομοίως φέρομαι όσο είμαι στα πάτρια εδάφη με κίνδυνο της σωματικής μου ακεραιότητας από διάφορους -πραγματικά- τζάμπα μάγκες ταρίφες, δημοσίους υπαλλήλους, παρανοϊκούς στις ουρές του Metropolis, μπάτσους κλπ, δε σε παρεξηγώ.
Σχόλιο by Aeon FluX — 14/11/2007 @ 10:28 μμ