Book of Curiosities
Το λέγαμε πως είναι μπανιέρα: η Μεσόγειος και τα νησιά της. Θα βρείτε Μυτιλήνη, Αστυπάλαια, Μύκονο.
Δεν είναι Klee, είναι οι Τίγρης, Ώξος, Ινδός.
Η Κύπρος και τα σημαντικότερα λιμάνια της, εξαίσια συμπυκνωμένη σε κύβο.
Οι ασύλληπτου (αισθητικά σχεδόν μοντέρνου) μινιμαλισμού χάρτες του μεσαιωνικού αραβικού χειρογράφου Kitāb Gharāʾib (Βιβλίο των Αξιοπερίεργων) είναι μια καλή αφορμή να στοχαστεί κανείς πάνω στην πρόσληψη και στην απόδοση του κόσμου, την δική μας και των εκάστοτε άλλων.
Η ηλεκτρονική τους παρουσίαση από τη Βοδλιανή Βιβλιοθήκη είναι από τις καλύτερες που είχα έως τώρα την τύχη να συναντήσω online. Φωτογραφίες σε μέγεθος πρωτότυπου (όχι μίζερα και δυσδιάκριτα θάμπνεηλς), μεταφράσεις και σχολιασμός του αραβικού κειμένου με ποπ-αψ ανάλογα με την περιοχή που εξετάζει κανείς. Χλιδή για μάτια και πνεύμα.
Αν κρίνω από αυτό και κάποιο παλιότερο ποστ μάλλον θα σου αρέσει και αυτό το- κάπως νεώτερο- αλλά εξ ίσου παράξενο βιβλίο.Υπάρχει ολόκληρο -σε torrent- εδώ
Σχόλιο by alberich — 11/9/2007 @ 1:28 πμ
Φυσικά και έχεις δίκιο – είμαι περήφανη ιδιοκτήτρια ενός hard copy του :)
Σχόλιο by helion — 11/9/2007 @ 4:40 μμ
Τίνος άπτεται ένα ποπ-απ; That is the question… :p
Σχόλιο by Rakasha — 11/9/2007 @ 4:51 μμ
Ρακάσα, η ημέρα είναι προχωρημένη αλλά μου φαίνεται πως κάνεις υπαινικτικό χχχ χιούμορ, god forbid. Ενός ποπαπτημένου;
Σχόλιο by helion — 11/9/2007 @ 4:58 μμ
Α, Serafini. Όπως εδώ κι εδώ.
Σχόλιο by Sraosha — 12/9/2007 @ 12:18 μμ
Είναι καιρός που ήθελα να γράψω κάτι σχετικά με το βιβλίο του Σεραφίνι, σε συνέχεια αυτού του ποστ, όπως ορθά διαισθάνθηκε τότε ο taflinel (που είναι αυτό το παιδί;). Επιφυλάσσομαι :}
Πάντως, είναι το πρώτο βιβλίο των εκδόσεων Franco Maria Ricci που πήρα. Όταν το ανοίγω, μοιάζω με τον Γερό-Λαδά που μετράει τις λίρες του, σε ερμηνεία ανώτερη του Σταρένιου: ανοίγω το κουτί, και πριν περάσω στην ουσία, καθυστερώ πάνω στο μεταξωτό ντύσιμο, ψαύω τη χρυσοτυπία των τίτλων, θαυμάζω το βαρύ κρεμ χαρτί και την ποιότητα εκτύπωσης… gollum, gollum. Οι άνομες επιθυμίες μου εκτείνονται μάταια σε όλη τη σειρά Signs of Man του FMR. Ο άνθρωπος πρέπει να έχει στόχους, έστω και ανέφικτους.
Σχόλιο by helion — 13/9/2007 @ 7:00 πμ
Εξαιρετικό, όντως. Πάντως δες και την περίφημη Tabula Peutingeriana, για μια άλλη ματιά (δυτική αυτή) στον κόσμο, αν και πολύ-πολύ παλιότερη (τέλος 4ου-αρχές 5ου αι.) Όσο για τους στόχους, ποτέ δεν ξέρεις τι είναι ανέφικτο και τι δεν είναι. (Η αρχή της απροσδιοριστίας των στόχων;)
Σχόλιο by B. E. — 13/9/2007 @ 8:28 μμ
Θέλω να σε ευχαριστήσω, γιατί χάρη σε αυτό το ποστ ανακάλυψα το βιβλίο του Σεραφίνι! :-)
Έκανα μια αναζήτηση σχετικά με τον κώδικα και βρήκα αυτό το άρθρο.
Υ.Γ. Θέλω κι εγώ αντίτυπο (κλαααψ)! Αλλά μιας και ο signore Ricci ζητάει σχεδόν 800 Euros, καλύτερα να μου λείπει το βύσσινο (τουλάχιστον μέχρι να γίνω rich & famous)! :-P
Σχόλιο by Alexandros — 21/9/2007 @ 2:07 μμ
Πολύ ωραία παραπομπή, ευχαριστώ Αλέξανδρε. Παρεμπιπτόντως, το βιβλίο το βρήκα στην γαλλική του έκδοση FMR (η γαλλική βέβαια περιορίζεται στην εισαγωγή του Καλβίνο, μια και όλο το κείμενο είναι σε άπταιστη Κρυπτογραφία) στην περάστε κόσμε τιμή των 200 €.
Σχόλιο by helion — 26/9/2007 @ 7:48 πμ
strano
star no
Σχόλιο by 0 Comments — 29/9/2007 @ 8:40 πμ
αντιθέτως. astron
Σχόλιο by helion — 29/9/2007 @ 11:00 πμ
Μερικές φορές διαβάζω (εκτός από τα ποστ) τα σχετικά σχόλια και μένω εκστατική και γεμάτη σεβασμό μπροστά σε πράγματα που δεν έχω ιδέα τί σημαίνουν αλλά σηματοδοτούν έναν άλλο κόσμο υψηλότερου επιπέδου. Επειδή ο γραπτός λόγος ως γνωστόν οδηγεί σε παρεξηγήσεις εξηγώ ότι εννοώ κάθε λέξη της προηγούμενης δήλωσης. Κάτσε να τον αγγίξω αυτόν τον κόσμο, είμαι πρόθυμη να μάθω νέα πράγματα – βάλε στο google το strano, τί μπορεί να σημαίνει εκτός από διαφορετικός (ή κάτι τέτοιο) στα ιταλικά. Ένα μαγαζί με μαρκέ ρούχα στην Κηφισιά. Δεν είναι γραπτό, το βλέπω.
Σχόλιο by Valeria — 30/9/2007 @ 9:39 πμ
Oύτε γω κατανοώ το ελλειπτικό κόμμεντ του μηδέν, ασεβώς όμως διαφώνησα έτσι κι αλλιώς, το κάνω από μικρή, πολύ εκνευριστική συνήθεια :)
(Αυτό με το γκουγκλάρισμα είναι sine qua non, αλλά κοίτα να δεις μια strana coincidenza: *εσένα* βρήκα όντως ως μαγαζί στην Κηφισιά – όχι στο Γκουγκλ αλλά λάιβ. Το όλον είναι μάλλον κάποια διαταραχή στο Μάτριξ, κλείνω πάραυτα την υπόθεση στο αρχείο με τα Χ-files)
Σχόλιο by helion — 30/9/2007 @ 8:59 μμ
Εμένα ας ιν βαλέρια μπουτίκουε; Δεν έχω ιδέα. Αλλά για πλάκα το βαλα στο γκουγκλ πάλι. Κιγουορντς “Valeria, Κηφισιά”. Αχα. Με βρήκα τοπ επιπέδου (όπως λέει ο συγγραφέας) “χορεύτρια” στο στριπτιζάδικο Ρασπούτιν. Το χω πει πολλές φορές αυτό το νικνέιμ θέλει αλλαγή, αλλά η δύναμη της συνήθειας είναι μεγάλη :(
Σχόλιο by Valeria — 2/10/2007 @ 9:29 μμ
λοιπόν, δεν είναι η πρώτη φορά, πολλοστή είναι, που νιώθω αγράμματη.
ένας φίλος σερφαρατζής με παρέπεμψε εδώ.
ευχαριστώ γιατί βρήκα πολύ ενδιαφέρουσα τη συζήτηση, το χειρόγραφο δε και την εξαιρετική παρουσίασή του εντελώς ζηλευτή.
φαινόσαστε όλοι εδώ να έχετε γνώσεις που δεν έχω, και ζηλεύω!
όμως, ευχαριστήθηκα κιόλα, και σας ευχαριστώ, ιδιαιτέρως δε την οικοδέσποινα! (σωστά το γένος; αν κάνω λάθος ζητώ συγγνώμη!)
Σχόλιο by ελένη κονδύλη — 4/10/2007 @ 3:13 μμ
@valeria, όχι ως νικ, ως μέηλ σε πέτυχα, σε ρηλ-λάιφ και 3-δ βόλτα στην Κ
@ελένη- καλώς τηνε. και γω μονίμως αγράμματη αισθάνομαι, αλλά δεν πτοούμαι, όσο και να μου διορθώνουν τις δοτικές. μη σου πω ότι την καταβρίσκω κιόλα :}
Σχόλιο by helion — 6/10/2007 @ 6:01 μμ
@helion, δεν έχω ιδέα για τί πράμα μιλάς, τί μέιλ τί ρηλ λάιφ τι 3δ βόλτα, έχω να πάω κηφισιά χρόνια και ζαμάνια, αλλά μ’αρέσει να σε διαβάζω έτσι κι αλλιώς όπως πάντα
@ελένη κονδύλη, έλα εδώ κούκλα μου, καιρό αισθάνομαι όπως εσύ εδώ μέσα, αλλά δεν ξεκολλάω, νοιώθω κάπως καλύτερα τώρα που ήρθες, κάτσε να μένουμε ξερές τουγκέδερ διαβάζοντας τα γραπτά της ήλιον και των φίλων της. Σε προτρέπω να ψάχνεις για κειμενάκια που βγαίνουν όταν πας το ποντίκι σου πάνω από τις φωτό που βάζει. Πολύ απογοητεύομαι όταν μένουν σιωπηλές οι φωτό της κλαψ (ή χε χε ανάλογα)
@valeria σταμάτα πια να μετατρέπεις τα μπλογκ σε τσατ όσο και να σε ανέχονται οι συγγραφείς πια έλεος
Σχόλιο by Valeria — 6/10/2007 @ 8:35 μμ
βαλ, επεξηγήσεις στο μέηλι σου :p
Σχόλιο by helion — 7/10/2007 @ 5:12 μμ
Μπα. Σου είπα δεν είναι γραφτό. Άλλαξα μέηλι. Τράι δις ουαν αν δεν βαριέσαι.
Σχόλιο by Valeria — 8/10/2007 @ 4:23 μμ
ήλιον, που πας ψηλά, τι να τις κάνεις τις δοτικές, αφού δίνεις και χωρίς αυτές…:)
βαλέρια, τι γλυκιά υποδοχή!
ευχαριστώ
ένας έλληνας φίλος από την ολλανδία μου μίλησε για το μπλογκ αυτό, και εντυπωσιάστηκα από το δώρο της βιβλιοθήκης.
έπεσα σε βιβιοθηκοφάγους και όχι απλώς βιβλιοφάγους;
οι φωτο από το χειρόγραφο, η αντιγραφή του αραβικού κειμένου και οι μεταφράσεις, εξαιρετικές όλες…
αλλά πραγματικά, φαινόσαστε όλοι εδώ μέσα να ξέρετε τόσα!
ζη-λεύ-ω…
έχω ήδη χρησιμοποιήσει πριν χρόνια μια όμορφη εικόνα που δείχνει τη μεσόγειο περίπου ανάποδα
δεν ξέρω πώς να δείξω την ευχαρίστησή μου από την παρέα σας!
Σχόλιο by ελένη κονδύλη — 8/10/2007 @ 4:57 μμ