Αυτοεκπληρούμενες προφητείες
I’ll use a lock that has no key
Bind you with chains
That no one else can see
Let the water creep over your face
I’ll send it in waves
Just to watch you perform the great escape
I’ll pull your arms tight behind you back
Use myself as weight
And wonder while you fade
How long can you hold your breath
While you hold mine again and wait
Just to watch you perform the great escape
δεν έχω υπομονή.
υπολογίζοντας τι θα συμβεί, μερικές φορές αδημονώ για το τέλος,
τόσο, ώστε να το επιφέρω με τη βία.
Εικόνα: ο μέγας Houdini, που όμως πάλι δεν πίστευε ούτε σε προφητείες, ούτε σε πνεύματα, ούτε τπτ, συνοδεύεται από το Great Escape του Mοby.
Και μετά το τέλος τι;
Άσχετο, αλλά δεν ήξερα πως ο Χουντίνης ήταν τόσο γεροδεμένος.
Σχόλιο by anwnymous — 22/4/2007 @ 2:53 πμ
Πολύ ωραίο το τραγούδι.
Είδες όμως; Το ανέκδοτο με τον γρύλο πάει παντού.
Σχόλιο by kukuzelis — 22/4/2007 @ 3:00 πμ
@Ανωνυμους: Για να μην κλαίω στα μελό η μαμά μου έλεγε πως, αφού πέσουν τα γράμματα, όλοι όσοι έχουν πεθάνει σηκώνονται και πάνε σπίτια τους.
Σχετικά με τον σωματότυπο του μέγα Χου, ένα πρόχειρο σέρβεϊ σε φωτό του για τις ανάγκες του ποστ με έπεισε πως ήτο κοντολεβέντης.
@Κουξ: Χαχ! Ναι, οι περισσότερες καταστάσεις στη ζωή μπορούν να σχηματοποιηθούν με καμία δεκαριά ανέκδοτα, ίσως και πολλά να λέω, κάπως όπως τα 7 βασικά plots της μυθιστοριογραφίας. Ωραίο το τραγούδι, ναι (αλλά μου φαίνεται πως θα αλλάξω το φλασάκι να παίζει ον ντημάντ, διότι ουκ εν τω πολλώ και το πολύ το κύριε ελέησον κλπ) :)
Σχόλιο by helion — 22/4/2007 @ 9:56 πμ
Αλληλούια – η αλήθεια είναι ότι το ον ντιμάντ βοηθάει εκείνους που σε επισκέφτονται από το γραφείο (αλλιώς παίρνουν όλοι χαμπάρι ότι το χεις ρίξει στο σορολόπ). Οπότε έβαλα μιουτ τα πάντα. Και το ακούω από το σπίτι πια. Χε.
Σχόλιο by Valeria — 22/4/2007 @ 10:39 πμ
Έχεις δίκιο, θα λάβω υπόψιν τις εργασιακές ανάγκες στο εξής. Και γω στο γραφ έχω πνίξει μόνιμα ήχους και ποπ-αψ διότι είμαι πολύ σοβαρός άνθρωπος.
Καπάκι και προς δόξα του προπροηγούμενου statement το αντίστοιχο ανέκδοτο:
Δ/ντής “Γιατί δε δουλεύεις;”
Υπάλλ “Δε σας είδα να μπαίνετε.”
Σχόλιο by helion — 22/4/2007 @ 11:21 πμ
Τυγχάνω να περιγράφω όλες τις περιστάσεις του βίου με λίγα ανέκδοτα και λίγα τραγούδια πάρεξ όταν θέλω να πείσω τους άλλους πως είμαι ματαιόδοξος και φαντασμένος: τότε επιστρατεύω τις λίγες σινεφίλ και ποιητικές γνώσεις μου.
Σχόλιο by τουκιθεμπλόμ — 28/4/2007 @ 5:26 μμ
τουκίθε :)
δε φτάνει που οι ποιητικές μας γνώσεις είναι ελάχιστες, ντρεπόμαστε και γι’ αυτές.
σάμθινγκσρόνγκ, ε;
Σχόλιο by helion — 28/4/2007 @ 11:34 μμ
Ντέφινιτλι!
Νόμιζα ότι έτσι γίνεται το καμάκι! Helas!
Σχόλιο by τουκιθεμπλόμ — 30/4/2007 @ 10:40 πμ
;-)
Σχόλιο by J.McManus — 4/5/2007 @ 4:55 μμ
τι πονηρό ζμάιλυ είναι αυτό, μακ :p
Σχόλιο by helion — 7/5/2007 @ 9:01 πμ