έμαθα πως το φεγγάρι μυρίζει καμένο μπαρούτι

O Gene Cernan, αστροναύτης του Απόλλωνα 17 και τελευταίος άνθρωπος στο φεγγάρι,
κάθεται στη σεληνάκατο πασπαλισμένος με γκρίζα φεγγαρόσκονη.

τεστ
μη μου δίνετε σημασία για λίγο :)

Πάνε και αυτά τα Χριστούγεννα, φεύγει βιαστικά και το 2005. Θα έπρεπε να κάνω απολογισμό αλλά η φασαρία δε μ αφήνει.

Tutta la vita, al centro della confusione
o dentro il palmo di una mano no no no no no no
ma senza niente di meccanico
come un pallone che si è perduto
io ti saluto, io ti saluto

Χρόνια πολλά, με αγάπη

Δεν ήξερα πως οι σένσορες των ψηφιακών φωτογραφικών πεθαίνουν τόσο όμορφα.
(Και τόσο ακριβά.)

το μεσημέρι με πήρε ο ύπνος στον καναπέ, ξυπνώντας βρήκα το σημείωμα επάνω μου.
φάνι όντα τα εξάχρονα. πιστεύουν στη δύναμη του γραπτού λόγου να αφυπνίζει.
επίσης γνωρίζουν καλά πως το φιλάκι είναι αρκετή ανταμοιβή για τα πάντα, περίπου.

η μόνη φορά που γέλασα με τα σκουπίδια στην παραλία

Μου κάνει σε Τέρι Γκίλιαμ: από τον Τομ έμαθα για το νέο τρεντ και το έψαξα. Καίς τον τεθνεώτα αγαπημένο σου, συλλέγουν 8 ουγγιές στάχτης, στον αναθερμαίνουν τρυφερά σε περιβάλλον χαμηλού οξυγόνου μετατρέποντάς τον σε γραφίτη*, τον μεταφέρουν με λεπτότητα σε μια πρέσα διαμαντιών, οπού θα υποστεί 3.500 βαθμούς θερμότητας και περίπου 400.000 κιλά πίεσης ανά τετραγωνική ίντσα, για να μετουσιωθεί ο καλός σου μετά από πολύμηνη ηφαίστεια διαδικασία σε κατακίτρινο διαμάντι, απολύτως φορέσιμος και διακοσμητικός – πιθανώς περισσότερο απ’ όσο ήταν εν ζωή.

Αυτή η εκδοχή του bonding όμως είναι Κρόνενμπεργκ: σχεδόν ταυτόχρονα διάβασα εδώ για τα οστεϊνα δαχτυλίδια – όχι κόκκαλα φάλαινας η τίποτε τόσο νορδικά παραδοσιακό. Το υλικό είναι καλλιεργημένη οστική μάζα δύο ανθρώπων, που θέλουν η βέρα τους να συμβολίζει την σχεδόν οργανική σύμφυση τους.

*θεωρητικά, για χαμηλόμισθους ή ακόμη συγγραφείς/ποιητές, το προτσές θα μπορούσε να λήγει σε αυτή τη φάση και να μετατρέπουν τον μακαρίτη σε μολυβάκι.

Σσσστ, μην ανησυχείς. Όπως λέει ο Συμεών ο Νέος Θεολόγος στο Ευχή Μυστική “και θα σε τρώγω και θα σε πίνω και θα σε ντύνομαι κάθε ώρα” – χωρίς το πεζό της κυριολεξίας :)